Bir kız çocuğu getireceğim şimdi gözünüzün önüne. Siyah kıvırcık saçlı ,yüzünde gülümsemesi,gözünde pırıltısı hiç eksik olmayan. Erkek çocuklarına özenip onlar gibi giyinen,onlar gibi konuşan ,onlar gibi yaramaz.Hem zeki ,hem de akıllı .Yaşadığı evin neşesi. Huysuzluk bilmez ,ama haylazlık gani. Küçük kız büyümeye başlar ,yaşının sınırlarını zorlarcasına her döneminde enerjik bir oğlan çocuğu gibi. Çünkü kız gibi değil erkek gibi yetiştiriliyor. Kız gibi davranmasına,giyinmesine,saçlarını uzatmasına,kısaca kız gibi olmasına müsaade edilmiyor. Şikayetçi değil. O güne kadar!
Ara tatilde ailesiyle dağa çıkar, kısa bir zamanda kayak yapmayı öğrenir . Sahip olduğu enerjiyle bunun aksi zaten mümkün değil ki. O gün kayaktan döndüğünde,odasına çıkıp duş alır ve her zaman ki gibi kot pantolonunu giyer,şöyle bir aynaya bakar ve aşağıya iner. Otelde herkes çok şık ve zarif. Bir yere oturup dizlerini titrete titrete etrafını seyreder. Yan koltukta oturan gençlere gözü takılır. Ne kadar dışı erkek gibi olsa ruhu nasıl şekil değiştirsin . O küçücük bir genç kız ruhu taşıyor. Her küçük genç kız gibi. Grup içinde bir delikanlıyla göz göze gelince daha önce yaşamadığı bir duyguyu yaşar. Sonra guruptaki kızlara bakar bir de kendine. Bir çoğundan güzel ama onlar şık,zarif,onlar genç kız. Kendine bakar!Kalkıp koşmakla yürümek arası odaya çıkar. Dolabı açar,o dolaba dolap ona bakar. Aynaya bakar ,ilk defa uzun uzun bakar kendine.Karşısında saçları kısacık , bakışları aşağı daki kızlardan farklı bir kız. Bir öyle bakar bir böyle bakar,ı ıh olmamış. Hep aynı ifade erkek gibi...O gece genç kızlığa ilk adımını atar ve saçlarını uzatmaya en azından kız gibi bakmaya karar verir.
Ertesi gün kayağa giderken ,bir gün önce üşürüm ve rahat kayamam korkusuyla yüzünü gözünü kapatan atkısını ve beresini takmaz. O gün çok üşür ama bu onun kaymasına mani olmaz. O tümsekten mi atlayayım, şunun yanından hızlı kayıpta korkutayım mı, daha hızlı kayabilir miyim diye düşünmez. Yaşıtlarının neler giydiğine ve nasıl davrandıklarına bakar. Dedim ya o artık küçük bir genç kız olmak istiyor. Gün bitip otele döner. Her zamankinden daha çok zaman ayırır kendine,aynaya. Bakışları değişiyor mu ne?...
Lobi her zaman ki gibi çok kalabalık ve o bu sefer yalnız başına oturup dizlerini titretmek yerine annesinin yanına gider. Annesi yeni tanıdığı hanımlarla sohbet ediyor. Kızının yanına gelip onunla oturmasına şaşırır .Dur bakalım her halde benden bir şey isteyecek diye düşünür ve !
_Ne oldu kızım bir sorun mu var ?.der
Yanında oturan hanımlardan biri hayret ifade eden bir ses tonuyla küçük genç kızın kendine özen gösterdiği,farklı baktığı ilk gün ...
_Kızım mı dediniz? Biz sizin iki oğlunuz var sanmıştık. Diyerek küçük genç kızın yanağını sıkar.
Koşarak oradan uzaklaşır.Küçük genç kız dört sene sonra evlenir. Küçük genç bir kadın olur. Ailesinin yanında bulamadığı kimliği eşinin yanında aramaya başlar. Küçük yaramaz çocuk ,kız çocuğu olamadan,kocaman bir genç kız olamadan , ANNE OLUR..
_