Öyle bir öğretmen ol ki, bu işin insanları sevmeden yapılamayacağını bil. Öğrencilerinin üzerine titre. Evladınmış gibi gör onları. Nasıl kol kanat geriyorsan, kılavuz olmaya çalışıyorsan çocuklarına, onlara da o şekilde davran.

Öyle bir öğretmen ol ki her kelimenden her dediğinden bir hayat dersi çıksın. Öğrencilerin derslerde sıranın üstünde yatıp uyumasın. Onların da senin gittiğin yoldan gideceklerini bildiğin için heybeni bilgiyle donatmalı, güzel ahlakla süslemelisin. Onları çocuk gözüyle değil, bir birey gözüyle gör ki sana olan sevgi ve saygıları artsın. Düşüncelerine, fikirlerine yanlış da olsa saygı duymalısın. Onları aşağılamak, hor görmek yerine anlamaya çalışarak yanlışlarını düzeltmeli, doğru yolu göstermelisin. Ne olduğunu bilemedikleri hayata onları öyle hazırlamalısın ki karşılarına çıkan zorluklardan korkmasınlar. Çözmek için çaba sarf etsinler. Sönük, yitik insanlar olmak yerine, her zaman başları dik kararlı, onurlu insanlar olsunlar. İşlerine, çevrelerine, ailelerine, arkadaşlarına, patronlarına, çalışanlarına hep saygıyla yaklaşsınlar.

Öyle bir öğretmen ol ki onlar için, hayat boyu seni hep sevgi ve minnetle ansınlar.

*

Öyle bir öğrenci ol ki, Seni hayata hazırlayanlara karşı her zaman saygılı davran. Öğretmenlerinin iftihar edeceği biri ol. Sana baktıklarında yüzlerine bir gülümseme yayılsın, sana ders anlatmaktan mutlu olsunlar. Onların sana yükleyeceği sorumluluklardan her zaman başarıyla çıkabileceğini bilsinler.

Öyle bir öğrenci ol ki elde ettiğin başarılarından başta ailen olmak üzere seni tanıyan her kes gururla bahsetsin. Bir gün gelecek nasılsa bu öğrencilik bitecek. Öyle bir öğrenci ol ki, okuduğun okulların şeref sayfalarında ol, senden sonrakilere örnek gösterilen. Adın geçtiğinde seni hatırlayanlar ardından güzel şeyler hatırlayıp, söylesin. Ardında öyle bir iz bırak ki kolaylıkla silinmesin. Hep derin kalsın.