- Ne yapmak istiyorsun peki?
-Alıp kendimi, yalnızca beni, gitmek istiyorum buralardan… Çarpıp kapıları çıkmak sessiz odalardan. Arkamda bıraktığım nefesleri düşünmeden, olasılıkları hesap etmeden. Sorgusuzca, habersizce gitmek. Neden gittiğimin, nereye gittiğimin, buralarda yaşadığım az yaşların ve ne zaman geleceğimin hesabını vermeden. Varlardan eksilip, yoklarda çoğalacağım derinliklere dalmak istiyorum. Geceleri uyumak, sabahları günaydın demek zorunda olmayacağım ağaç tavanlı odalarda kalmak. Gecenin rahatlığını, aydınlığın kaygısını düşünmeyeceğim bir zamana akmak. Karıştırıp dolapları, yırtık bir harita bile aramadan gitmek istiyorum buralardan. Özlediğim dudakları avuçlarımda saklayıp, kendimden onlarca yaş küçük bir sevgiliyle, açık perdeler önünde sevişmekten çekinmeyeceğim, karanlıklarda kahkahalarımı susturmayacağım uzak bir yer. Yapabildiklerimin sorgulanmadığı, yapabileceklerimin zorlanmadığı yolculuklar… Aşina yüzleri özlenmeye terk edip; özlemenin ne olduğunu yeniden hatırlayacağım, özlenmenin gururumu okşayışını tekrar hissedebileceğim yolları adımlamak… Kaygılarımı vestiyere asıp, kapımı sorumsuzlukla kilitleyip gitmek… Bileti yanıma alıp almadığımın telaşına düşmeden, son adımda karar verdiğim bir adres. Siyahları terk edip bedenimi beyazlarla donatacağım adsız mekânlarda olmak istiyorum.
Rayların melodisi mırıldanacak dilimde. Ne bir anı, ne bir fotoğraf koymadan bavuluma; gitmek istiyorum buralardan; ne zaman döneceğimi hiç düşünmeden…
*
Dönmeyeceğimi bile bile vedalaşmadım hiç kimseyle…