İkimiz arasında...sadece ben ve sen...
Her şey çok ağır ilerliyor.Neden söylenmiyor hiç bir şey.Saklanıp ,gizleniyor...Sadece konuşuyoruz.Ve biliyormusun konuşmalarımız dahi çok farklı...Anlaşılmıyor ki hiç bir şey.
Ya da aslında anlaşılıyorda,anlaşılmamak isteniyor.Evet evet.Anlaşılmak reddediliyor.
Tren vagonlarıda ayrı ayrı ilerler bilirsin.Aralarında azda olsa vardır biraz mesafe.Ama kopmazki hiç,ayrılmazlar ki sarsıntı olmadıktan sonra.Güçlü bir bağ olsa gerek aradaki...
Bizide bağlayan bir şey varmıdır birbirimize.Varsada nedir acaba o şey...Yani sıradan mı?Hani vagon arası gibimi,yoksa...özel mi?Tıpkı kan damarı ipliği gibi.
Varmıdır acaba aramızda bir fark.Hem varsa bile çok büyükmüdür?Ne bilim...büyükse bile vazgeçmeye değer midir?
...Güzel aslında.Sen ve ben...yan yanda.Dikkat et bence bir şey bağlıyor bizi birbirimize."Sen ve ben"Kalpler okunur gözlerle...ve bağlanır delicesine.Bağlayan ne işte.Bizde bağlıysak birbirimize,düşünmeden duramıyorsak,her notada hatırlanıyorsak...nedir sebebi.Nedir o gizemli bağ.
Ben ve sen...Neden bulamıyorum acaba.Yoksa her şey ben ve sendende mi öteye.Söylensede kalmasa hiç bir şey kalplerde....