Kölen olurdum uğrunda sevda çiçeğim…

Ben seni öyle bir zamanda tanıdım ki. Hayatımın en berbat en kötü günlerinde çıkmıştın karşıma. Nerden ne zaman girmiştin hayatıma bilinmezliklerimi ne zaman bilmiştin ve benim yüreğimde yer etmiştin.

Kimdin neydin ne için yanımdaydın. Bunların cevaplarını ben bulmaya çabalarken sen geldiğin gibi gitmeyi seçtin. Bir zamanlar hep derdim ben korkuyorum sevmekten acı çekmekten. Kendimle birlikte karşımdakine de acı çektirmekten.
Korkma demiştin bana. Korkma korkunun ecele faydası yok demiştin. Evet korkunun ecele faydası yok ama kaybetmeye faydası var. Birbirinin eş değeri olan iki kelime. Korkmak ve kaybetmek….

Baharın gelişi gibi karşılamıştın beni yüreğine. Bir sonbahar havasında ise elveda diyordun bana ve ben hiçbir şey yapamıyordum. Gözlerimdeki yaşın hesabını veremiyordum yüreğime. Yüreğimin bir kor alevi gibi yanmasını durduramazken ben, sen elvedanı diyip çoktan yol almıştın başka diyarlara. Yada sadece ben öyle sanıyordum. Ama şunu iyi biliyorum ki. Gelişinin bahar havası bende asla bitmedi.

Papatyanın savunmasızlığında yaşıyordum yüreğimdeki sana olan sevdamı. Kimsesiz sessiz ve çaresiz. Gelişine sevinemeden gidişine el sallayamam. Seni sevmekten asla vazgeçmeyeceğim benim sevda çiceğim…

Yaralı Yürek - İzmiR
14.08.2009 - 13:24