Vakit ayrılık vakti.. güneş çoktan batmıştı... Çığlığa benzer bir fren sesiydi duyduğum sonra o dehşet verici an...
Ölüm çalmıştı kapımı.. Birden ters düz olmuştu herşey.. Herşey bir kaç saniye içinde olup bitmişti..Öncesinde ne güzeldi hayallerimiz.. Mutlu bir yuvamız olacaktı oysa..
Ahhhhhhhhh kader ağlarını çoktan örmüştü..Bitmişti herşey o anda, yaşanılacak ne varsa hepsi bitmişti. Yaşanmış olanlarsa sadecemazide kalmış tatlı anılar olarak kalacaktı..Farkında değildim belkide, Ama öyle olacaktı... Ölmedi, ölemezdi o, desemde. Artık ne yırtınmam ne ağlamam nede haykırmam çare değildi..Sonsuzluğa yolcu ettiğimi bilmiyordum sonsuzluğumu.. Yaşamalı diyordum yaşamak zorundaydı o çünkü biz böyle söz vermiştik bir birimize o hep yaşayacak bende ondan başkasını sevmeyecektim..
Şimdi gitmişti beni per perişan halimle bırakıp gitmişti:(( hani söz vermişti bana ya hani gitmmeyecekti o hep ama hep benimle kalacaktı..Git sevda kuşum ellerimin arasından uçup gitti sonsuzluğa.. bir elveda diyemeden.. Bir hoşçakal diyemeden.Ben ne yapardım, nerelere giderdim şimdi.. Sığınacak limanım gitmişti öksüz kalmıştım:(( Soğuktu her taraf üşüyordum beddua edip ah ediyordum kendime ALLAHIM benide al diye.. Benide sevdiğimle beraber güm diye:((



Sevgili okur arkadaşlarım lütfen kusura bakmayın daha fazla yazamayacağım kendimi tutamıyorum inşallah devamını yazarım:((