Bir gündüz vaktini gecenin gözlerine hapsedebilmek… Ulvî gönüllerde korkunun egemenliğini bitirmek… Bir su şırıltısında koca bir çağlayanın sesini dinleyebilmek… Güneşin yakıcı sıcağında, serin düşler kurabilmek… Sevgileri kucaklayabilmektir yaşamak.
Nazlı bir çiğdem çiçeğinin duruşu… Bir menekşenin toprağa tutunuşu ve toprak kokan ellerin toprağa dokunuşudur yaşamak…
Yaşamak;sararan bir yaprakta yeşili görebilmek, bulutların maviliğinde yükselebilmektir gökyüzüne… Acılar da bile bir zarafet bulabilmektir yaşamak. Olgunluk ve erdemin kapılarında nöbet tutmak değil, olgun ve erdemli olabilmektir.
Bazen suskun kalmak, bazen sonuna kadar hakkını aramaktır yaşamak... Uzanan elleri boş çevirmemek… Mana denizinde yol almaktır yaşamak. Bir tutam tuzdur ekmeğe katılan… Bir ekmektir paylaşılan sımsıcak…


Ülkü Duysak