sevgiliye...
kaç gönderilmemiş mektubum oldu sandığımda bilemiyorum,hepsi de birgün gider umudu ile yazılıyor hepisinin sahibi aynı kişi ama kendisi nerde bilinimyor...
nerdesin nasılsın ne yapmaktasın bilmemek sesini duymadan yaşamak kahrediyor beni.
uzatsam elimi tutarmısın bilmemek yavaş yavaş hayalinin kaybolmasını izlemek ruhumun intaharına sebep oluyor.
Ben iyim sevgilim hala yazıyorum,sana yazıyorum bir gün okursun diye usanmadan yazıyorum saçlarımı kestirdim siyahtı ilk tanıştığımızda şimdi kahve rengi gözlerimle bütün oldu, bir okul kazandım şimdi onu okuyorum hayatımda aslına bakılırsa bir eksik yok gibi öyle görüyorlar dışarıdan ama var kimsenin göremediği bir eksik var...SEN
evet sen sevgilim sen yoksun, nihayetinde göremediğim sana dokunamadığım elini tutamadığım bir yerdesin,dön desem dönermisin yeniden sev desem severmisin hala benim misin onu bile bilmiyorum ,yada dur dur sevgilim! sakın gelme böylesi daha mı iyi ne yani gel de aynı sen isen gel ellerinde kimse yoksa kalbinde kimse yoksa gel benden sonra hiçbir bedene dokunmadıysan gel beni seviyordan gel senin için hala toprak gözlü güzel kız isem gel yada kal ....
Ya işte böyle sevgilim ben iyim , sağlığım iyi ama ruhum yok gibi sen yoksun gibi...
daha kimbilir kaç gönderilmemiş mektup yazıp atacağım sandığımın bir küşesine sonra biri gelip onları hiç olmamış gibi hiç yazılmamış gibi benden atmamı belkide yakmamı isteyecek
öyle ya belkide sen hiç gelmeyeceksin,ben seni unutmak uğruna yanlış sevdalara merhaba diyeceğim sonunda yine hüsran ve yine ayrılık ...
gel sevgilim hala sen aynı sen isen gel ellerin boşsa gel benim se bedenin hala gel
gel yada kal...


08.08.2009
cumartesi
fulya