Kaybettikten sonra değerini anlamak neye yarar?



İnsan her zaman sevgiyi paylaşmasını bilen güzel insanlarla karşılaşmıyor. Eğer
karşılaşmışsak bu bile bizim ne kadar şanslı olduğumuzu anlamaya yeter de artar. Bundan
sonrasıysa artık bize kalmış. Sahip çıkmalı, korumalıyız sevgimizi. Hani her ortamda göz
boncuğu gibi çekemeyen bazı tipler olur ya, işte onların gazabından korumalı,
esirgemeliyiz sevgimizi. Eğer inanıyor ve saygı duyuyorsak sevgimize… Ve tabii hiç
şüphesiz birbirimize…



Kırarak, üzerek, inciterek birbirimizi kaybetme yarışı içine gireceğimize ve sonunda da yine biz üzüleceğimize, birbirimizin değerini bilip, sahip olduğumuz şeyin güzelliğinin farkına vararak kaybettikten sonra üzülmek yerine kaybetmemek için çaba göstermeliyiz. Çünkü aslında hepimiz çok iyi biliyoruz ki, güzel şeyler her zaman yakalanmıyor. Yakalandığındaysa iki kez yaşanmıyor. Keşke yaşansa, yaşanabilse… Ama yaşanmıyor, yaşanmıyor ne yazık ki!