Eskimiş günlerin sahibiyim .ürkerek yaşıyorum .ve sanılanın aksine yalnızım.yanlızlıgım anlışılamamanın bir yanılgısı yoksunlugun bir izdüşümü.gerçekligin bir baş mekanı.
Mümkünmü problemsiz olabilmek günümüz yaşam yolculugunda yirminci yüzyıldaki umud varmı dersiniz günümüz zamanlamasında,
İnsafsız akan akar sular gibi deli dolu giden yaşamda son nefes nerde tükenecek .o anda inananlarla inanmıyanların arasındaki karanlık nasıl aydınlanacak.inancın anlamsallıgını kim nasıl teyit edecek
Nedensiz hüzünlere bulanması pek mümkün görünmiyen insan yürekleri niçin hüsranda .yokluk neyin yoklugu.dev alış veriş merkezlerinin kasalarında gençlik lerini tüketen bu ülkenin genç kızlarının kapitalizimden çırpınarak kaçırabilecekleri bir şeyler olurmu.
Erkek ellerimle tutunmaya çalıştıgım yaşam otagında korkularımın kökenine kim inecek .yoksa bir bodrum dairenin köhne odasında tükenmeye nişanlı ömürlerin yitişini yanlızmı izliyecek yüregim.
Zoraki kavgalarımdan devşirebildigim özgürlük nerede saracak bedenimi.yoksa korkularım çıplaklıgıma mahkum .ıslak kavgalara yenikmi duracak günlerim,
Erken gelen ölümlerle erken gelen sevgisizlik beni bunaltır .ferahlamam nasıl olacak.olacakmı
Lakin gün dogacak dünya dönecek ay tutulacak .kadın dogum yapacak .erkek baba olacak…sonrası….
İnsan insanca yaşamanın serüveninde.fabrika dişlilerinden kaçırabildigi ölçüde ömrünü .yaşıyacak.
Halbuki üretim araçları ve tüketenlerin keyfiyeti karanlıktan kopartamazsada gecesini,gün yine dogacak.
Anlamazsakta inanmazsakta bir gün hücresel hastalıklarada dur diyecek zaman .önemsizleşecek patoloji sonucu…korku tükenecek. Öylemi olacak dersiniz.