İmkansızım ;

Sana yazdığım o kadar kelimeden sonra anladım ki, hayat eksenim çevrende dolanmakta. Sevgimin seninle büyüdüğünü bilmek ayrı bir haz verse de yüreğime,bu yürek seninle yaşam buluyor. Biliyorum imkansız istediğim. Ne zaman sevsem imkansızın peşinde buluyorum kendimi. İmkansız aşklar düşkünü sevgi yürekli daima sevgi peşinde koşan ben, seni gördüğü sesini duyduğu anda yüreği bin parçaya bölünmekte sevinçten. Nereye gitse sen nerden gelse sen.

Öyle zamanlar geliyor ki, bir kelimene can feda edecekken ben, sen susmayı seçiyorsun. Sen sustukça ben konuşamıyor, kelimeleri bulamıyorum sana yazılacaklara dair.

Susuyorum…

Suskunluklarımda büyüyor kelimelerimin ağırlığı… Eziliyorum altında, hangi kelimeyi dile getirsem korkuyorum ya imkansız sevdamıda kaybedersem diye.

Korkuyorum ve susuyorum. Bir gün bir yazı yazmıştım “Korkuyorum ve İtiraf Ediyorum” diye, bu yazıda korkularımı ve bu korkularıma dair itiraflarımı yapmıştım. Ki bu yazı benim korkularımın sevgiden değil sevipde sevilememekten geçtiğini anlatıyordu bana. Ama seni düşündükçe ben korkumu yenmeye çalışsamda suskunluğun beni bir kat daha korkutuyor kendi içinde yok ediyordu.

Yüreğime bir bıçak saplanır gibi her kelimenin ağırlığı ile binlerce kez saplanıyordu bıçak. Sessiz ıssız sokaklarda dolanıyordum kendi yüreğimle. Konusuyordum boş sokaklarda. Elimde bir kalem, dökülecek kelimeleri olmasına karşın yazılacak kağıdı olmadığından gezindiğim boş sokakların duvarlarına yazıyordum içimdeki binlerce kelimeyi.
Herkes biliyordu sana olan sevgimi ama bir sen bilmiyordun. Eğer bilirsen seni kaybetmekten korkuyordum ve susuyordum. Sustukça büyüyordu içimdeki sevgi,
Sustukça daha da ağırlaştırıyordu kelimeler yüklerini.

Seviyordum ve sevgimi kaybetmekten korkuyordum.

Korkuyordum ve korkuma yeniliyordum.

Yenildiğimde kalemim kırılıyor, bir daha dokunamıyordu kağıda…

Bil ki imkansızım, bu yürek atışı sanadır…

Gün gelir dile getirebilir mi bu yürek atışı…

Yarali Yürek
27.07.2009 16:23