Sözlerime nasıl başlasam bilmiyorum. Ama seninde bildiğin gibi vazgeçmem gereken bir sevda, bitirmem gereken bir oyun ve gökyüzü kadar derin bir çift göz var önümde. Muhabbet denen bu mana yüklü konuda tüm masumiyetimi ve hassaslığımı kaybettiğimin farkındayım. Fakat hala silip atamadığım çok kısa sürede büyük yaralar açan bir sevda benim ki işte... Kim kime layık yada kim kime layık değil bunu da anlamış değilim henüz!
Yok oluş ve kayboluş konusuna gelince... Tanımlayamadığım iki sözcüğün adını koydum. Evet ölüm! Ölümü isteyişimin tek sebebi; geçmişimle yüzleşmekten korkmamdır. Emin ol...
Ben biliyorum ki ’Fazla Muhabbet Her İki Tarafada Zarar Verir!’ Ama; suskunluklarım sorularım cevaplarım ve ağlayışlarım içimde büyüdü. Yoruldum artık. Şimdi ise ben; Hiç duyamayacağın bir çığlıkla haykırıyorum sana... Seni ço0o0k özledim...