Haykırdım sesimi belki duyarsın diye
Anlattım derdimi belki dinlersin diye
Koydum yüreğimi gözler önüne
Ama bakmadın sen bir kere
Duymak mı istemedin yoksa gerçekten mi duymadın haykırışlarımı
Anlamadın mı anlamak mı istemedin derdimi
Batkında görmedin mi sen yüreğimi?
Yollar tükenmişti! Yollarla birlikte yolcularda tükenmişti. Yolcular eskitmişti bu yolları.Ne yol ne de yolcu kalmıştı artık. Yolcular birer birer girmişlerdi beklendikleri yüreklere . gelmeyen bir yolcu vardı sadece. Kim bilir o da beklendiğinden habersizdir belki de. Kim bilir o da habersizce bir yolcu beklemektedir kendince.onu bekleyen kalp yorgundu artık,bitik ve harap beklemeye gücü kalmamıştı belki de.beklendiğinden haberi yoktu çünkü,belki de hiç gelmeyecek,gelse de onu bekleyen bu yüreği görmeyecek.sevda seli akmayacaktı yürekten yüreğe .bakışmayacaklardı göz göze. Tutuşmayacaktı elleri.

Ama artık yetti bu. Bilmeliydi o da onu bekleyen bir kalbin olduğunu. sevmese de yüreğe girmese de bilmeliydi o da artık bunu.

Yollar tükendi beklenen bir yolcuda kalmadı artık. Beklenme aşamasında olanlardan hala bir ses yok .beklendiğini öğrenmişti oysa . neden o da diğer yolcular gibi beklenen yüreğe gelmedi .yollar sessiz ,yolcular sessiz ,beklenen sessiz,bekleyen çaresizdi oysa.göz yolda gönül yoldaydı artık.akıl yolda ümit onun yanındaydı artık.hüzün basmıştı bu şehri,hayaller almıştı sevginin yerini.

Gönül karanlık! gönül beklemekteyken sevdiğini sevgi kör etmişti artık gözlerini.

Yollar bitti artık! Yolcular bitirdi bu yolları. Ne bekleyen ne de beklenen biri vardı artık. sevgi tükendi,sevgi oyuncak oldu ellerde dillerde. Günahkar oldu belki de .peki ‘SUÇ’NEYDİ?’CEZA’MIYDI onun yokluğu yoksa. ‘yolcu neden gelmedi ?’ tek soru bu akıllarda. Ama artık o da gitmek istiyordu uzaklara . evet evet o da gitmek istiyordu artık. Ama akıllara o zaman bir soru daha geliyordu. ‘ya yolcu gelirse ,ya geldiğinde onu bekleyen birini göremezse o zaman o zaman ne olacak? O mu yolcuyu bekleyecekti YOLLAR TEKRAR MI HIRPALANACAK,SONRA TEKRAR MI TÜKENECEKTİ?