İnsanın zihni sadece iki saate hapsolabilir mi?
Her cümlesi beynime kazınmış o iki saat...Hiçbirini inanarak söylemedim,hiçbirini inanarak söylemedin.Öyleyse neden ordaydık?Neden sarıldın bana ve ben son görüşmemiz olduğunu bile bile neden hiç ayrılmayacağız dedim.Neden tuttun ellerimi bırakacağını bile bile.Neden unutamadım seni sayfalarca şiir neyime yetmedi ki?
Evet artık sen yoktun hayatımda ama lanet olasıca neden çıkmadın rüyalarımdan,neden hala her şarkı seni mırıldanıyor bana neden her saniyesi benliğimde senle geçen zamanların.Hafızamda zayıftır ama cümle cümle dönüyor zihnimde ah son görüşmemiz...Sonun acılığına inat gülmüyor muydum sana ve bakışların orda işte...Hissediyorum nefesini ellerini hissediyorum saçlarımı düzelten ve başımı biraz sağa çeviriyorum ordasın işte bana bakıyorsun...
Gidiyoruz biz yürüyoruz neden atladım boynuna neden sımsıkı sarıldın bana?İkimizde biliyorduk....
Biz tüm yaşadıklarımız tek bir geceye adadık...

ÖZLEM BALCI
TEMMUZ 09