zamana kilit vurmuş paslı bir hasret kaldı artık ellerimde
şimdi olmadığın zamanları yazıyorum sana şu yarı çıplak türkçemle
her kelimede biraz daha eksiliyor anlamını çoktan yitirmiş kalp atışlarım
sadece bu korkutuyor beni,zaman beni suskunluğa itiyor seni hazin bir çığlığa
ne kadar söz varsa dilimde hepsi sen giderken birer birer tükendi
verilecek bir sözüm kalmadı başkalarına yada edilecek büyük bir yemin
sevda sözcükleri türeten kalemim her cümlenin sonuna donuk bir gözyaşı bırakır oldu
oysa tüm cümlelerseninle başlar seninle biterdi
hayallerde tükendi tükenen bütün umutlar gibi
oysaki her gece yattığımda yeni bir güne seninle başlamanın hayalini kurardım hep
buyüzden korkardım gece yarıları sensizliğe uyanmaktan
hani bir çocuk uyandığında annesini göremeyince ağlarya öyle ağlardı içimdeki çocuk
ve ben ağlarken yanımda sen olmazdın.
umutlar düşerdi yanaklarıma ıslanırdı hayallerim
bir bardak su gibi telaşla arardı seni ellerim
ama sen yine yanımda olmazdın


artık beraberken dinlediğimiz şarkılar okadarda hoş gelmiyor bana
kulaklarımı tırmalıyor ettiğin o yeminler,
okuduğum hiç bir şiirden tat alamıyorum
hiç bir film mutlu sonla bitmiyor,
bir zamanlar küçük kalpler yapıp çantana bıraktığım peçeteleri
şimdi gözyaşlarımı silmek için kullanıyorum....
yaramaz bir çocuk gibi ıslatıyorum yüzümü
somurtmuş suratlar çiziyorum pencere bugusuna
hepside düşman oluyor bana ölü doğmuş çocukların
kaç kez ölmem gerekiyor elimi tutman için

bütün ezberimi bozguna uğrattı giderken son defa arkana bakışın
sanki gitmek istemiyordunda mecburdun bizi böyle ayırmaya
birşeyler çırpınıyordu dudaklarında "beni bırakma nolur" derken kopardın elini elimden
sanki kaybolmuştum o an içimde ,ne yapcağımı bilmeden bakıyordum yüzüne
idamlık hükümlüler gibiydim tek başına ve çağresiz
ölüm çıkıyordu günahkar sözlerinde
ve kalmak istiyorum der gibi gitti gözlerin gözlerimden
sen çığlık çığlığa giderken içimdeki bütün kelimeleride susturdun
oysa yazılacak nekadar çok sözüm vardı
ama sen Gittin türkçem böyle yarım kaldı