Birinin kör olmasına rağmen ne güzel gözleri vardı yeşil yemyeşil. Zayıftı bazen gövdesini taşıyamadığını düşünürdüm . tüm çirkinliğine rağmen şirinlik yapmaya çalışır insanları güldürürdü. Kim biraz yakınlık gösterse yanından ayrılmaz İyice yılışır adeta insanı canından bıktırırdı. Hüsnüye’nin çok garip huyları da vardı huy demeyelim de mecburiyet boğazına çok düşkündü karnını doyurabilmek için sağa sola kuyruk sallar başı da dert ten kurtulmazdı.
O kadar tembelli diki bütün gün yatar keyfine bakardı .Asma yaprakların gölgelediği etrafında güller olan bu bahçeyi çok severdi hele birde püfür püfür rüzgar esiyorsa ondan daha rahatı yoktu.işte böyle bir haziran sabahında görmüştü onları , sürekli kendisini takip ediyorlar o nereye giderse oraya geliyorlar bu durum hiç hoşuna gitmemişti . ne istiyorlardı ? yiyecek gibi bakıyorlardı bu durum hüsnüye’yi çok korkutmuştu. Hele o kart sesleri kapkara üstleri , nasıl kurtulacaktı?
Bütün gün bahçeden dışarı çıkamıyor, ne aç karnını düşünüyor ne de susuzluğunu, bu kuşku onu delirtmek üzereydi.

Yine bir haziran sabahı kanepeye uzanmış en ufak bir ayak sesinde ürperiyor,
etrafına gözleri dışarı fırlayarak bakıyordu. Zaten zayıf olan Hüsnüye aç kaldığı için
iyice kötülemiş cılız bedenini kanepede sağa sola bile döndürecek hali kalmamıştı.
Onun bu halini görenler acıyor vah zavallı demekten kendilerini alamıyordu.yattığı yerden gözbebekleriyle asma yapraklarının tek tek yere düşüşünü izliyordu. Hava oldukça sıcak sokaklarda bomboştu.Günlerdir uyumamış, yarı aralık gözleri yavaş yavaş gözleri kapanıyordu.Gözlerini açtığında dayanılmaz acılar çekiyordu. Günlerdir kabusu olan kara yaratıklardan biri kuyruğundan tutmuş çekiştiriyordu.diğeri de her an saldıracak gibi başının üstünde dönüp duruyordu. Kargaların ve kedinin sesleri boş sokaklarda gürültü
koparmış mahalleliyi camlara çıkartmıştı. Her gün tekrarlana bu kavgalar mahalle sakinlerini ayaklandırmış bu kargalardan nasıl kurtulacaklar çözüm yolu aramaya başlamışlardı. Sonunda en iyi çözümün hüsnüye den bu kara kediden kurtulmak olduğuna topluca karar verdiler.çünkü kargalar kinciydiler ve 300 yıl ömürleri vardı. Onlarla baş edemezlerdi.
Zavallı hüsnüye yıllardır yaşadığı bu mahalden kaderine böyle mi terk edilecekti...
Bir torbaya konuldu ağzı sıkıca bağlandı başka bir mahalleye bırakılmak üzere bir arabanın arkasında yolculuğuna başladı. Kargalar mı kara kedinin ardından mahalleyi terk etti.Mahalle
Huzura kavuştu yine ezilen zayıf ve güçsüz taraf oldu.


Hüsniye kurtuldu mu?Kargalar onu gittiği yerde de bulur mu ne dersiniz?