1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
869
Okunma
Bir gün kasket şapkalı,60 yaşlarında bir zat,bir işyerindeki mağaza sahibi ile yaptığımız sohbete kulak misafiri oldu.Konu kabir azabı,ahiret,cennet cehennem.Bu zat dayanamadı ben dedi öldükten sonra cennete cehenneme inanmıyorum.İnsan öldümü iş biter.diye kendi inancını ifade etti.Hatırıma bu sahne geldi,şiire döndü bu gün.
Kokusu varken koklanır,
renkliyken sevilir gül,
Solunca atar çöpe,
tazesini arar gönül.
Dünyanın cenneti güldür,
Vakti geldimi solar.
Gönlüme hüzün dolar.
Solan bedendir oysa,
Can ne solar ne de ölür.
En somut misali rüyada görülür.
Beden taptaze olsa da yatakta,
Can’ın canı yanar rüyada.
Çok şeyler anlatır rüya,
Dosta da düşmana da.
25.7.09 feyzi kanra
Cevap Yaz