Bu dünyada yapayanlız gibidir çocuk, başlığını bilmediği bir şeyin içinde varoluşla hissettikleri arasında kalmış bir yanı sevdalanmış anlam veremiyor beyni ise bu duygunun nereden geldiğini bulmaya çalışıyor.başını kaldırıyor mavi gök uzakta mavi bir su yerde sürünen börtü böcek üstüne atlayan yavru köpek.beki o neydi bu evrende ufacık bedeni kime ayit ne için vardı. sığınmak istiyordu oda börtü böcek gibi bir kovuğa yavru köpeği gibi bir sahibimi olmalıydı onunda .hayır o farklıydı onun bir sahibi olsun istemiyordu ne börtü böcek gibi kovuklara saklanmak nede üstüne atladığında azarladıgı köpeyi gibi olmak istiyordu.bu orman ylunda birsürü dikenli tel engeliyle karşılaşmış hiç engel hiç bir sınır olmasın istiyordu .biranda aklına geldi geçmişte babası sınır yüzünden tartışmıştı komşularıya .şimdi daha bi kızmıştı şu dikenli tellere. olmasın istiyordu bu ormanlarda bu kırlarda dikenli teller.ölümü hatırladı birden garipti mademki hayat biticek mademki vardı ölüm neden bu teller anlam veremezdi.