“Dünyanın gördüğü her büyük başarı, önce bir hayaldi. En büyük çınar bir tohumda, en büyük kuş bir yumurtada gizliydi.”

James Allen’ın bu sözünü her okuduğumda inancın vazgeçilemeyecek en ulvi duygu olduğunu hatırlarım. Hayaller ve getirdikleri veya götürdükleri…

Hep bir başlangıcı vurgular bu cümle, yaşama atılan ilk adımı, hayata sunulan ilk manayı.

AŞK’ta böyle bir şeydir. Tıpkı görmeden inanmak, duymadan işitmek, dokunmadan hissetmek, üzülmeden ağlamak gibi. Her şey tek bir söz ile başlar. Sonra bir heyecan ile korku sarar etrafı, saklanmak ister beden, örtülere bürünüp sıyrılmak ister anlamlandıramadığı bu durumdan. Derken günler günleri kovalar çok geçmeden. Kaçmak yoktur artık, sözlere söz eklenir, heyecanın yerini korkuyla karışık AŞK alır. Yaşama mana katar bu sözler yaşatana olduğu kadar. Hayat bu sözlerin etrafında şekillenir insanların haberi olmadan. Derken kapılar açılır, nidalar yükselir semaya ve sözler sahip olur yaşanılan bu dünyaya. Artık ortada, korkuya bürünmüş heyacanın yerinde AŞK ve Sevgi vardır. Bu iki kelime ne kadar da çok yakışır sana bana.

Sözler cümlelerden öteye geçer zamanla, yaşatanlar da onlardan yüzlere akar usulca. Ekilen tohumlar meyve vermeye başlar çorak topraklarda. Her tohum büyür büyür ve öyle meyve verir ki, ibret olur bu tohumları taşlayanlara.

Dimdik duruşlar sergiler cümlelere sahip olanlar, yaşlanmayan çınarlar gibi tutunurlar çağrıya. Her ses yeni bir sesi ekler kulağına ve aktarır kalpleri sağır olmamış soluklara. İlerledikçe yaşam birikir cümleleri yüklenen omuzlarda. Taşımakla yorulmaz bedenler, kapanmaz gözler, körelmez kalpler ve silinmez sevgiler. Yaşama mana katar söylenenler haykıran zavallılara rağmen.

Bir kartopu gibidir sözler. Birbirine kenetlendikçe bir çığ gibi olur gerçekler. İnançtır bunun adı lügatte, serzenişte olanların aksine.

Aylar ayları, yıllar yılları, seneler seneleri, derken çağlar çağları kovalar. Tek sözle başlayan çağrı, fanilerin hayatını şekillendiren bir rehber oluverir birden. Gerçeklerin haykırıldığına inanan, inananları doğurur bünyesinde.

Kapalı kapılar arkasında başladı her şey, sonra çatılardan haykırıldı gerçekler bugün yüreklerde değerler.

Bir kişi ile başladı her şey, bugün milyonlarca kişide sözler.

Heyecan ve korkuyla başladı her şey, bugün AŞK ve Sevgi yeşeriyor yüreklerde.

Tek bir inançlı ile başladı her şey, bugün inançla doluyor her yer.

Ve tek bir söz ile başladı her şey, bugün sözler sözleri duyunca kifayetsiz kalıyor sözler.

Tek Sözdü O hayat mana katan;” OKU”



Fatih Mehmet MİRZA
22.03.2009
İstanbul