----------Bu gün dünyaya çatasım geldi ,çok asabileştim ,önüme geleni kırıp döküyorum toplamadan dağınık bırakıp gidiyorum, hayatım gibi.Neden böyleyim ben ?Neden yalnızlığa hapsettim kendimi ,gülüp oynamak günümü gün etmek varken , düşüncelerim beni öyle sarhoş etmişki: ayılamıyorum etkisi bir türlü geçmiyor. Sabahlaları egoistleşiyorum kızgın kızgın çatacak insan arıyorum ,akşam yalnız kalıncada hıncımı kendimi döverek alıyorum, buda biraz olsun rahatlatıyor ve birazcıkta olsa düşünme fırsatı veriyor bana.
----------Geçmişten geçip yarınları düşünüyorum ,dünyaya acıyacağım ama o nun hali çok güzel insanlar bir birini yesede , kendine zarar versede geri dönüp o zararı onlara ödete biliyor,ya insanların kendine verdikleri zarar onları kim ödeyecek, kendilerinden başka hemde büyük bedeller ödeyerek.Bu farklılaşma bu bölünme nedir? ırksal olsun dinsel olsun neden: aynı Tanrıya inanıp aynı ,Tanrıya ibadet edip ,ayrı olsa da kitaplardaki sevgiyi okuyup neden sevgisizleşiyorlar?Tanrının emrinden çıkıp geri dönüp tanrıdan af dilemek neyin nesi ?hergün aynı hatayla tanrının huzuruna çıkmak niye? acaba çıkarları uğrunamı öyle görünüyorlar? bunlar geliyor aklıma.Gerçekten inanan arıyorum yolunu sevgi yapmış, sevgiyle yoğrulmuş, tüm yaratılanları yaradan için sevmiş ,tüm serveti sevgi dolu kalbi olan ,dünya niğmetlerinden sadece kendine yetecek kadar yararlanan ,yararlanamayana çoğunu veren bir insan arıyorum.İnsan sülüetinde yaşayan insan değil ,Tanrının yarattığı gerçek insan.İnsanlığı öğrenmek için.


MUHTAR GAZİ TOPAL

22/07/2009