Bence insanca yaşamanın kuralları vardır.Bu kuralların içerisinde en güzeli;etrafındaki insanları rahatsız etmeyecek şekilde ,onların haklarını hileyle ya da zorla gaspetmeye temayül etmeden saygı gösterip birliktelik içerisinde şu kısacık ömrü zehir etmeden mutluca sürdürüp gitmek...

Benim sade bir vatandaş olarak yaşam felsefem bu.Bu duruma şöyle veya böyle insanlarımız uymaya çalışmakta, gözlemlediğim kadarıyla.Ben,kendi toplumumuzda bunu her zaman sezinlemişimdir.Cefakar ve vefakar toplumuz tarih boyu..

Ama madalyonun diğer tarafı da var.Ticarette cefakarlık ve vefakarlık sökmüyor.Bu dünyanın da kendisine göre kuralları var.Hem de çok acımasız.Bu kurallarda iyimser olduğun zaman yok olup gitmen an meselesi..Her tarafta melek yüzlü şeytanlar ve avının zayıf tarafını kollamaya çalışan aç kurtlar gece gündüz dolaşmaktalar...

Şöyle de argo bir yaklaşım var toplumumuzda ." Aptallar,geri zekalılar olmasaydı uyanıklar nasıl yaşayacaktı?"

Doğru,her şey birbirini tamamlayan devinim içerisinde.Arslan nasıl ki avını yakalayıp acımasızca parçalayarak karnını doyuruyorsa sonra da geriye bıraktığı parçalardan çakallar,kuşlar ve diğer hayvanlar yararlanıyorsa,ticarette de geri zekalıları ,uyanıklar ellerine düşürmeye görsün.Kıçındaki donuna kadar alıp hiç acımadan kenara atıyorlar...

Şu aralar içinde bulunduğum ortamda bunlara kayınçimin düştüğü durumdan dolayı canlı şahidim...İşleri ne kadar düzeltmeye çalışsam da gelecek günler çok vahim...

Çünkü ticaretin kuralları içerisinde mağlup olan taraf,son çırpınışlarında...

Son pişmanlıkta fayda etmiyor...Bu alemde düşenin dostu olmuyor...Düşenin dostu olmuyor...