Annem senin ilk hasta olduğun haberini aldığım an benim tüm dünyam yıkılmıştı
anneçiğim bu hastalığın süresi 1.5 yıl oldu ve ben seninle geçirdiğim o günleri unutamıyorum annem içim hergün yanıyor sana sahte gülüşler atıyordum ama göz yaşlarım içime akıyordu o güzel bedenin benim gözümün önünde eriyip gidiyordu hastalığınla hergünüm ölümden beterdi seni o an anladım ben hastalanınca nasıl üzüldüğünü annem ne koca yüreğin varmış nasıl dayanmışsın ben dayanamıyorum hiçbir anın gözümün önünden gitmiyor sen benim herşeyim canım annem şimdi beni seni unuttum sanıyorlar ama inan resimlerine bile bakamıyorum deliyorum annem sensizlik çok zor aldığım nefes boğuyor beni herşey allah tan demiştin bir kez yanında ağladığımda evet anne herşey allah tan ama ben dayanamıyorum anam sen benim tüm gücümdün şimdi sensiz çok güçsüzüm seninle daha yaşayacağımız günler olmalıydı annem kimse anlamıyor bu acımdan yüreği yanmamış kimsede bilemez benim acılarımı yaşıyorum annem ama nasıl bir bilsen hayalin gözümün önünden gitmiyor çektiğin acılar ve benim bu acılarını seyredişim ve elimden hiçbirşey gelmeyişi beni çok yaralıyor anam keşke can verilseydi o an ben sana bu canı vere bilseydim tertemiz karşılık beklemeden yüreğini vermeye hazır bir sen sevdin anam bende seni aynı öyle seviyorum seni çok seviyorum annem