Not: 08-09-2007 tarihinde günlüğüme düşen bir yazı ve şimdi sizinle paylaşmak istedim... şimdiden teşekkür ederim.
Merhaba, selam olsun her saniyesinde bizi aldatan bu dünyaya. Savrulup gidiyorum yine küçük aldatmalarla, kendini avutmalarla, savrulup gidiyorum bu hayat yolunda. Hayatın sahte güşüşlerine bakıyorum, avuçlarımda küçük umutlarla. Her yeni güne başlarken sahte avuntularla kendimi aldatıyorum ve akabinde her gece bu aldatmaların avuntusu ile uğraşıyorum.
Evet ! aldatmak nasıl bir duygudur, bizi aldatmaya hangi egolar iter, nereye gider bu aldatmaların sonu şimdi bunu düşünüyorum. Geçenlerde bir filim izledim. İki iyi dost ve bu dostlardan birinin eşi, bu üç şahıs arasında geçiyordu filim. O iki dostun arasına bir kadın giriyordu o da bu dostlardan birinin eşiydi. Kadın eşini en iyi dostuyla aldatmaya başlamıştı. Tabiki bu iğrenç durum beli bir süreden sonra ortaya çıkmıştı. Adama çok ağır gelmişti bu aldatma hatta aldatmalar çünkü hem eşi aldatıyordu hem de en yakın dostu. Bu aldatmaların ağırlığını adam bir türlü kaldıramıyordu büyük bir yanlış olduğunu bile bile o kadar hayat doluyken hayatına son noktayı koyuyordu. Sonuçta adam şereflice yaşadığı bu hayattan ayrılmıştı. Diğerlerinin hiçbir zaman ulaşamıyacağı onurlu bir karakterle duvardaki bir çerçeveye şerefli bir suret bırakıp gitmişti. Ya diğerleri hiçbir zaman o çerçevedeki onurlu suretten kurtulamadılar. Asıl onlar intihar etmişlerdi, hayatlarının geri kalanında yüzlerini yere gömmüşlerdi, gururlarını hiç bulamayacakları yerlere saklamışlardı, onurlarıda terk etmişti onları, ruhlarını bedenlerinden kovarak boş bir beden olarak yaşamayı istemişlerdi hayatlarının geri kalanında.
Eeee dostlar gelde düşünme. Hadi yanlış insanı seçtin, sana eksik geldi biryerden sonra eee ikinci yanlışı niye yapar insan bırak o zaman niye aldatmayı tercih eder ki anlamak mümkün değil. Hayattaki aldatmalara baktığım zaman ya duygusal ya da cinsel açıdan eksik gelmesi sonucu olduğunu gördüm. Hadi bunu anlamak kolayda, insan burda bırakmaktan çok niye aldatmayı seçiyor işte burasını anlamak zor. Buna bence birçok bencil ego sebep olabilir; birşeyle yetinmemek, kıskanmak, elindeki ile yetinmeyip bütün güzeliklere sahip olma isteği ve en önemlisi kötü bir karaktere ve bozuk bir psikolojiye sahip olmak. Evet ! dostlar filmi izlediğim gece bu aldatmak konusu beni baya yormuştu. Aldatmanın bir çoğu geldi aklıma bu gece; eşini, arkadaşını, aileni, dostunu ama bunların bir bütünü vardı hemde en kötüsü o da KENDİNİ ALDATMAKTI.....