Farkında mısınız edebiyat ne halde, hele de yazarlık; nerede o eskinin parasal kaygıdan uzak güzide yazarları, bir ülkü uğruna, halkı doğruya eğindirmek uğruna eli kalem tutanlar. Ya da tertemiz, duru aşkları dile getirme çabasındaki, gerçekleri, acıları, üzüntüleri, tarihe ışık tutma adına da bir yandan ele alınanlar. Hiçbir kaygı, hiçbir yaranma, beklenti ya da çıkar adına olmayan yazılar ve yazarları.

Farkında mısınız yazarlığın geldiği noktanın? Ne çok, hiç sevmediğim yeni moda tabirle çakma yazarlar, nabza şerbetçiler, zorlama, zoraki yazarlıklar, sipariş, dayatma, yaltaklanma, dümen suyu ve beklenti yazarlıklar, proje yazarlar, ideolojik savaşım yazarlıkları. Neyi nasıl ele alır, hangi dümen suyunda yazarsam birilerinin gözüne girer, yaranır ve de daha çok kazanırım? Hangi tür en çok para getirir, hangisi, yayıncıya ve bana daha çok kazandırır kaygılılar ve eserleri.


İçeriğinde hiçbir edebi unsur olmayan, yazım hataları, cümle düşüklükleri, hatta kendi dilinde yazamayan, ama sonradan, editörlerce kitaba benzetilen yazımsılar. Ne de çok boy göstermede son zamanlarda.

Örnek çok ama isim vermeyeceğim, okuyanlarınız içi sızlayarak görüyor gerçekleri zaten. Kimin ne olduğunu da, neler ve nasıl yazdığını da!

Hatta saldırmak, karalamak adına birbirlerini yazılanlar, uydurma resimli, bir sürü yayınlanmış kitap adıyla ama o kitaplar yok, o isimde bir yazar da olmadığı gibi, sipariş, maksatlı kitaplar velhasıl.

Veya gözü aç, iki satırla şaha kalkan erkeklere yönelik pornografik kitaplar…

Yok satıyor bazıları neredeyse!

Edebiyatı da kirlettiniz, yazın hayatını da lekelediniz ya, helal…

Affedersiniz, böyle durumlarda söylenmezdi bu söz.

Yazıklar olsun size, yazanlar da, yazdıranlar da, basanlar da!..