Şiir, sözcüklerle kurulan, güzelliğin uyum yoluyla yaratılması sanatıdır. Onun tek yaşam kaynağı beğenidir. Akıl ve bilinçle ikinci derecede ilgisi vardır. Görev ve gerçekle uğraşmaz, arada bir dokunduğu olur.

Şiirde renkler olmalı, gök kuşağı olmalı şiir: sarı, kırmızı, yeşil, mor… Bir tadı olmalıdır: acı, tatlı, buruk… Okuyucu kendi rengini, kendi tadını bulmalıdır onda. Kendine rastlamalıdır mısralarda: Özlemine, acısına, aşkına… Kâh gözyaşı olmalıdır kâh tebessüm şiir.




Şiirin ömrü kısa olmamalı. Şiir ölümsüz olmalı. Şiir hastalanmamalı, Şiir doktora gitmemeli, doktor olmalı...

Şiirde yalnızlık olmalı. Ölüm olmalı. Ölmeden öldürmeli. Arkasından ağlamalı. Ağıt yakmalı. Zılgıt çalmalı.

Ey taş ustası elin titremedi mi senin.
Nasıl yazdın adını, hiç donmadı mı kanın.
‘’Çok gençmiş’’ demedin, hiç yanmadı mı canın.
Dayanamıyorum can, al beni mezarına.

Filiz ALTIOK DURAK


Şiir, Filizlenmeli, dallanıp budaklanmalı, varmalı kuzey Anadolu`da günebakan olmalı, Filiz öğretmen olmalı yüreğinde çiçek açmalı. Menekşe, gül, nergis, olmalı.

Sonra da beyaz bir güvercin olmalı Balıkesir yaylasına varmalı, yayla serinliği olmalı… İmkânsız aşkların hüznü olmalı yayla dumanı dolmalı. Okuyucunun yüreğinde depremler yaratmalı. Öyle depremler yaratmalı ki, onun şiddeti ölçülememeli. Nadire öğretmenin dilinde, Anadolu Güneşi olmalı, aydınlatmayı Anadolu yu...

Merkez üssü bendeydi aşkın,
Sendeki artçı şoklar...
Bu yüzden sarsılmadın ,
Belki de anlamadın.
Merkez üssü bendeydi aşkın,
Sendeki artçı şoklar...

Ben ise,
Enkazımı toplayamadım.

Nadire GÜNEŞ AYDIN

Şiir kardeş olmalı. Kardeşlik aşılamalı. Din ve milliyet farkı bilmemeli. Farklı düşünceye sahip insanları bir mısrada toplamalı. Şiir, sevginin odak noktası olmalı. Şiir, küstürmemeli; barıştırmalı, sevmeyi öğretmeli, sevilmeyi öğretmeli. Fuzuli ile Nedim’i Mehmet Akif ile Tevfik Fikret’i, , Necip Fazıl ile Nazım Hikmet’i Yunusun dergâhında birleştirmeli.



Coşkun Mutlu olmalı :



Nazım Hikmet’ de benim, Mehmet Akif’tir kanım
Necip Fazıl’ım bazen, Tevfik Fikret’tir canım
Halkımın ozanları, sizdendir şu sol yanım
Her nesnede bir hikmet, yolum Yunus’un yolu



Şiir, Ozan Ali ‘de, mızrapta naz, telde söz olmalı

Toroslarda yeşil ördek olmalı Karacaoğlan’ la uçmalı. İsparta`da kırmızı gül olmalı, Oradan uzanmalı Şarkışla’ya Âşık Veysel in gönül gözüyle görmeli âlemi. Yıldız dağlarında isyan etmeli; darağacında i Pir Sultan olmalı. Ferhat olmalı, delmeli dağları şiirinin aşkına yol olmalı. Bolu`da, Köroğlu kesilmeli zalime baş kaldırmalı; Çanakkale`de, Mehmet’ in saçlarına kına yakmalı.



Şiir, yetim olmalı gece gözyaşı dökmeli; gündüz boynunu bükmeli. Şiir, Mecnun olmalı çöllere düşmeli, aramaktan Leyla’sını Leyla olmalı. Su olmalı Fuzuli ‘nin kasidesinde, İstanbul`da meyhaneye düşmeli, servi boylu mest-i naz olmalı Nedim’e şarap sunmalı. Karaman’da Türkçe konuşmalı çarşıda pazarda. Konya ‘da Şems olmalı Mevlana’nın dergâhında cana dönmeli.



Şiir biçim bakımından güzel durmalı. Yirmilik genç kız gibi durmalı.,gül tenli,kor dudaklı,kömür gözlü,sürmeli,yüz kere öpmeli,Endülüs’te raks etmeli.Şiir,Hindistan’da Ranjın bereketiyle Tamil Nadu’da Bharatnatyamı oynamalı.Kuzey Kafkasya’da şekil olarak okuyucu şiire kaşenlik teklif etmeli.Çerkez gelini gibi bir kuğu misali süzülmeli, okuyucunun önüne.

Anadolu’da şiir taze gelin olmalı. Kelimeler, ahenk içinde halay çekmeli. Bazı kelimeler davul, zurna çalmalı. Bazı kelimeler bel kırılmalı gerdan kırmalı... Şiir Güney Doğu’da Nadire öğretmen olmalı, Amasya’da Filiz öğretmen. Edipler Kahvesi’nde Hüznün şairi, ozan Ali olmalıdır.
Şiir ölmemeli. Şair, ölmeli şiirin kelimelerinde ve ab-ı hayat içmelidir şiirin mısralarında…




03.07.2009 Hacı ÇATKIN