Analık , babalık, ikiside güzel anlamlı kelimeler yaşanası tadılası duygular.Analık doğuştan kazanılan bir iç güdü.Babalık ise öğrenilen yaşanarak hissedilen duygu.Herkes ana herkes baba olamıyor. Malesef günümüzde anasız babasız yaşayan birçok evlatlarımız var. Ey sevgisi uğruna yuva yıkan kadınlar, vede kadın uğruna evlatlarını evini terkeden babalar.Sizler ayrılmaya dayanamazsanız oçocuklar neyapıp dayansınlar. Hayatı aşk görenler ,dünyadaki tadılacaken büyük acı evlat acısı.Ne kadın nede erkek nede başka birşey.Evladını babadan ,babayı evlattan soğutan ,evlilikleri bitiren kadınlar.mutlumusunuz? Bu nasıl bir zihniyettir anlamıyorum.Biir çocuğu üzmektense sevgimi hapsederim gönlüme kilitlerim o sevgiyi...Ah dünya ah...Allah herkezi ısllah etsin.