Bir varmış,var yokmuş !...(kimliğini yitirmiş bir hikaye...)

(yazı yorumlardan sonra neredeyse estetiksiz hali kalmayan yüze dönüştürülmüştür..yani yorumlar yazının önceki haline ait olduğu için sonradan okuyanlar ’bu ne la..la ne bu.. la bu ne..ne la bu.. ne bu la ’ falan demesinler yani..önceden yorum yazanlardan da özür diliyorum elbet...)



.............................Hayali bir hikayenin hikayesi de yazılır;ama nasıl ...görelim :




Elbet, ’Gün geçer azalır sevgi, değişir her şeyin rengi,bugün değil yarın belki,unutursun Mihribanım...şair öyle demiş işte .. ki bu böyle olmuştur hep...

...ben de sevmiştim.. ya da sevda dedikleri neydi ki ? mesela kaça alınır kaça satılırdı..mesela ne renkti.. soğuğa mı yakındı,yoksa sıcaktan mı hoşlanırdı..uzakta mıydı yoksa yakında mı? Uzakta mı kalmalıydı ya da yanı başında mı?..hakikaten sevda,eskilerin ifadesiyle karın doyurur muydu ?

Kabrinde huzurlu mudur şimdi Mecnun kardeşimiz.. belki de hala ’eyvah aldandım’ diye başını iki yana vuruyordur...

Ama ben ;

Beraber şiir okuyuşlarımızı sevdim ..en çok da Arif Ay’ın ’ Özlediğim sen değilsin/senin kuşların /Oturuşun ,kalkışın/Dönüp dönüp ardına bakışın/Sen gidersin bana yolların kalır’ şiirini..Ve sonra ,benim en çok sevdiğim şiirleriminden birinin finalinde yer alan ,yıllar önce sana yazdığım mısraları gözlerimizi birleştirerek okumamızı, sevdim..

...Ve bilirsin ,ömür dediğin ân’dır
Bu sevda hatıralarda kalandır
Düşün ki unutmak da var ama
Her unutmak gönlümüze ziyandır...

Ne tuhaf değil mi ,en çok sevdiğimiz ve beraber okuduğumuz şiirler bizi anlatıyormuş ,bilmeden sevmişiz..çok söyledik de dua yerine mi geçti acaba ? diye dedüşünmeden edemiyor insan...

........ İşte böyle sevmişim ben..herkesin kendine dair bir sevdası vardır ya hani..kendince sınırlar çizdiği,vazgeçme noktasını kendisinin belirlediği o herkesten çok sevdiği bir sevdası vardır ya !!!!

Varmış işte..bir varmış bir yokmuş..aslında hepsi bir masalmış..Keloğlanın saçları yokmuş,padişahın kızı sürekli ağlarmış.. pireler berberliği bırakmış,develer de tellallığı..aslında sevda denilen de bir yalanmış..görülmüş ki herkes yalnızca kendini severmiş..yani; karşısında sevdiği aslında karşısındakinin kendisini çok sevmesiymiş.. bu da değiş tokuş usulü sevda yani..Aslında yalanın daniskası yaşanmış hep..çünkü zenginlerin yüreği fakirlerin yüreğine sığmamış hiçbir zaman..yazık yani Keloğlanlara...

Ne diyordum ben...hani sevmişim ya ben bir zamanlar.. devam ediyordum:

Şimdi gitmelerin telaşındasın sen, yola çıkanı döndürmek belki mümkün değil ;ancak hatırlatmak istedim sadece Çimenlik Kalesinin hemen üzerinde banklar üstünde birbirimize verdiğimiz sözü,belki birgün hatırlar da geri dönersin..biliyorum anlamı kalmadı senin için ,ne söylesem boşluğa savrulacak ..gideceksin…

....Çanakkale’de bir başka güzel olur hani..rüzgarı sert yolları düzdür..yürü yürüyebildiğin kadar..bir zamanlar sevdiğim olan yürü bakalım...

Bak bi de şöyle yazmışım,kalemime gelmiş işte.. sevda dediğin böyle olmalı,diye yazmışım herhal :

Farkındayım,gözlerimin anlatamadığını sana kalemim hiç anlatamıyor…sana sevdamı anlatmalıyım,dedim ;ancak kalemin çaresizliğini hesaba katmamışım…uzun uzun ‘GİTME’ demek istiyorum…’GİTME,GİTME.GİTME...’

Gitme! Bütün çiçekleri mahzun bırakıp da bahçemde,
......... Ellerimi gökyüzüne açılmış unutarak.
Gitme! Yıkılmasın, o en güzel hayaller de ülkemde,
......... Sana dair umutları birer birer yıkarak.

Gitme! Farkında değil misin seninle yaşadığımın?
......... Sevdanın esiriyim gözlerini alma benden!
Gitme! Anlatamam kimseye acısını bu kalbimin
......... Ruhumu alıp ,ayrı koyma benliğimi senden…


....Ben de bazen damara fena bağlıyorum,sanki yüreği kalem eylemiş gibi yazıyorum..be mübarek bir yavaşla,çek ayağını gazdan..bak viraj var ilerde.. kalem işte yazıyor ne yaparsın kardeşim.. Bak neler neler daha yazmışım ben :

Her şeye rağmen ,çok güzeldi seninle yaşadığım her şey ..seninle yürümek ,bulutların üstünde yürümekti..seninle ağlamak ,rahmet kapılarını aralamaktı..görmesem bile yaşadığını bilmek, seninle aynı havayı teneffüs ediyor olmak bile mutlu olmak için yeterliydi.. Ve sana şiirler yazmak ,bütün zorluklarına rağmen bu gönlümün tek tesellisiydi…

Hani hep derdin ya sen hep. ’ seni tanımamak olmazdı ,hep bir şeyler eksik kalırdı.Sen bana seninle yaşamayı hâyâl bile etmediğim güzellikleri yaşattın ’...

Pöf pöf pöf... sen de de ne laflar varmış hani..yani Aslı görse kıskanır,benim ki de sevda mıymış, falan derdi heralde... eee Aslı hanım devir sizin devir değil ki...sevdanın lafazancıları, sevdanın ucuz müdavimleri,sevdanın değişmez oyuncuları ve yüreğini aylık yıllık kiraya verenler çoğaldı ...sana yazık olmuş(!) ömrünü bir sevdaya heba etmişsin..Ahhhh Aslı Ahhhhh!...


...Ben artık ucuz sevda müdavimlerinin günü birlik sevdalarından yoruldum..yazdıklarımı da geri aldım..hikayenin hikayesini yazdım yani..bir vardı..var yok oldu..gözlerim doldu,pantolonum da boldu..ama geçen daralttım ..o da düzeldi.. bari sonradan dar gelmese ..yani dar pantolon da giyinilmez ki dimi ama! ( Bu arada ben ne esprili bir adammmışım böyle yaa ! Hüzün kasemde ne nükteler biriktirmişim)...

Evli evine köylü köyüne..farelerle bitirmeyeceğim elbet..hadi sevenler vardır gerçekten haksızlık etmeyelim .. gerçekten sevdiğinden emin olanlar haydi sevdiğinin yanına..

Kediler dertsiz,köpekler tebessüm ediyor..gamsızlar günleri çoğaltıyor..ver çoşkuyu kardeşim..nerden soktun bizi bu melankoliye..mutlu olalım gülümseyelim..kimseyi üzmeyelim..cici olalım biraz canım..değil mi ama!...

................Bir hikayeyi abuk subuk hale nasıl getirebilirim,dedim ..heralde başardım

...Bari sonundaki şiir aynı kalsıın ...

Rabbim,bu şiirle yüreğimizi müsemma kılsın...sahne kapandı...dekorlar toplansın artıkkkkk

... hoşça bakalım zatımıza..(gerçi ötede hesap verme de bir etkisi olmaz ya zatımızın güzelliğinin!)

Gökten düşen elmaları saymayalım bu sefer, hemen de yemeyelim haa..çocuklar yesin değil mi? Muradına ersin herkes,kuşlar özgürce uçuversin..kedilerin kuyruğuna teneke bağlamayalım.. mutlu mesut yaşayalım..bir daha ki hikayede buluşalım...


MEVLÂ GÖRELİM NEYLER

Hak şerleri hayreyler
Zannetme ki gayreyler
Arif an’ı seyreyler

Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Sen Hakka tevekkül kıl
Tefviz et rahatı bul
Sabreyle ve râzı ol
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Kalbin ana berk eyle
Tedbirini terk eyle
Takdirini derk eyle
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Hallâk-ı Rahîm oldur
Rezzâk-ı Kerîm oldur
Fa’âl-i Hakîm oldur
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Bir işi murâd etme
Olduysa inâd etme
Hak’tandır o reddetme
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Hep işleri fâikdir
Birbirine lâyıkdır
Neylerse muvâfıkdır
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Sen adli, zulüm sanma
Teslim ol oda yanma
Sabret sakın usanma
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler


Deme şu niçin şöyle
Yerindedir o öyle
Bak sonunda sabreyle
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Hiç kimseye hor bakma
İncitme gönül yıkma
Sen nefsine yan çıkma
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Her dilde O’nun âdı
Her canda O’nun yâdı
Her kuladır imdâdı
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Nâçar kalacak yerde
Nagâh açar ol perde
Dermân olur her derde
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Her kuluna her anda
Geh kahr ü geh ihsanda
Her anda O bir şanda
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Az ye az uyu az iç
Ten mezbelesinden geç
Dil gülşenine gel göç
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler

Her söyleneni dinle
Ol söyleyeni anla
Hoş eyle kabul canla
Mevlâ görelim neyler
Neylerse güzel eyler


Vallahi güzel etmiş
Billahi güzel etmiş
Tallahi güzel etmiş

Mevlâ görelim netmiş
Netmişse güzel etmiş

ERZURUMLU İBRAHİM HAKKI Hz.



.........................................................MÜRSEL DOĞAN...İstanbul...