Her yolculuk yola çıkmanın ertesidir, kimi hüzünle sarılır bilinmeze kimi an gibi hatıralarınıda alır yanına..
Bütün insanlarda tek bir dilek vardır yola çıkmadan ,, hayırlısıyla git hayırlısıyla gel..
İlk bu sözü askere giderken söylemişlerdi ..
Gözlerim elim bir kazada kaybettigim ailemin burnumun diregini yıkacak ve gırtlagımda yutkunulması zor olan bir yumruk gibi kalacaktı..
Terminalleri bu yüzden sevmem tıpkı bayram sabahlarının o serinlikli havasındaki tenimi ısıran acımsı tadı veren yanlızlık gibi gelmiştir..
Bazen büyümek için kemik yaşınız kar etmez , kıkırdaklarınız erişkinlige adım atmadan siz ruhunuzla olgunluga merhaba dersiniz..
Hayat kendi fragmanlarını kısa tutmaz gösterimleri gayet egiticidir ve elemli..
Son galası gösterilmiş sonu sevinçli filmlerin içimi acıtan yanlarıyla sevmiştim ..
Sevmeninde bir ayrılık olabilir gerçegini..
Bu yüzdendir adım atışlarımdaki kasvet anlaşılması zor bir adam gibi görünmeye alıştırmadım kendimi , böyle olmalısın dediler ..
Kendim istememiştim halbuki Taş gibi bir yürek sahibi , merhametsiz degilim nasılsa her sevdigim ve deger verdigim nesneler gibi onlarıda bir gün kaybedebilirim düşüncesiydi..
beni yanlızlığıma iten sebep,,
babamın yoklugu , adam olmamı ön gördüde..
Birtek annemden kalan göbegimdeki çukur dolmadı ..
ondandır bunca serzeniş..