8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2816
Okunma

10.Ocak.2006
ANKARA
CANIM ANNEME
Canım Anneciğim, bugün sensiz geçen ilk Bayram günü, benim içim çok buruk ve üzgünüm. Çünkü sen yoksun ve sanki benim yarımı yanında götürdün, kırıldı kolum kanadın yokluğunla. Sen beni bırakıp gideli bugün tam 13 gün bitti ve bu günler bana bir asır gibi geldi. Bugün Bayram günü herkes Bayramlaşıyor, ben Emine ablamlarda kalıyorum sen beni bırakıp gittiğin günden beri. Ekinsu anne ve babasının ve benim elimi öptü Bayramımızı kutladı. Öyle yüreğim burkuldu ki, çünkü benim elini öpüp Bayramını kutlayacağım, ne Annem, ne de babam kaldı bu dünyada. İkinizde bırakıp gittiniz beni. Ben çok mutsuzum ve bu mutsuzluğumu seninle paylaşmak istedim. Biliyorum sen beni mutlu ve güçlü görmek isterdin, ama ne yapayım ki sana olan özlemimin önüne geçemiyorum. Her saniyede sanki seni yaşıyorum. Sen benim hem anam, hem babam, hem dert ortağım, hem de arkadaşımdın. Sensizliğe nasıl alışırım bilmiyorum canım Annem. Babamı da çok özlüyorum, onsuz kaç Bayram geçirdim bilmiyorum, ama sensiz geçen bu ilk Bayram bana çok dokundu. Sen bana Babacığımı arattırmamak için elinden gelen her desteği sağlıyordun. Oysa Canım Annem sensizlik çok daha zormuş ve bu zoru başarmam için bana destek olacak senin kadar yakın kimseyi göremiyorum. Senden son bir şey istesem acaba yapabilir misin canım Annem? Ne olur yine bana sen destek ol, yine bir tek sen sev beni ve saçlarımı yine sen okşa. Seni o kadar çok seviyor ve özlüyorum ki, bunları kelimelerle anlatmam mümkün değil. Sen benim canıma can katan, fedakâr ve cefakâr biricik Annemsin. Bu dünyada sensiz olmak beni kahrediyor. Seni her zaman yüreğimde taşıyacağım, tabii bu yürek öyle bir yürek ki, tüm sevdiklerini içine alır, ama en başta canım Annem ve canım Babam gelir.
Sizleri çok ama çok özledim, Anneciğim ve Babacığım.
Kızınız Akkız SAYDAM