Bazen ışık göz alır bazende ışıksız görülmez.ortasını bulmak gerekir hayatta yaşamda öyle bir şeydir. İnsandaki us çalıştığı sürece yaşamda çok büyük sapmalar olmayacaktır herhalde.
Günümüzde akıl denen henüz ismi tam olarak konulmayan düşünmeyenin bile us’tan gelen titreşimlerle hareket etmesi beni biraz düşündürüyor doğrusu.kime sorarsan herşeyi çok iyi bilirim edası hakim.o zaman bilmeyen kim işte onu arıyorum.Bir an kendimden şüphe ediyorum.Acaba benmiyim diyorum.Düşündüğümü sanarak olmaz böyle bir şey ben olamam diyorum.Düşünmesem yazamam konuşamam gezemem e kim bu düşünmeyen? bilmeyen? bir an herkesle göz göze geliyorum ,suçlu arar gibi bakıyorum insanların yüzüne, bir tek kendimi göremiyorum kendi gözümle.nasılsa yüzlerce göz üzerimde.Çok bilenim ya anlarlar diyorum anlamayacaklarını düşünmeden.Hemen kendimi temize çıkarıyorum . Sütten çıkmış ak kaşık misali ,dur diyorum: daha bilmeyeni bulup bilenlere işte bu diyeceğim anı sabırsızlıkla bekliyorum.Benden kaçarmı hiç, iğne deliğindede olsa bulacağım onu ,sakın gözlerin bozuksa demeyin! onunda çaresini buldum numaralı lens taktım akıl küpü taşıyorum sirke küpü değilki bu.Artık sabırsızlanmaya başladım,gözlerimi havaya dikip şöyle düşüneyim dedim ,ve çevirdim kafamı yukarıya o da ne! buldum yerde yürümek varken ,gök yüzünde gezmek isteyen ,hemde dünya oksijen doluyken sırtına yüklenmiş tüpten nefes alan insanı görünce var gücümle insanlara doğru bağırmaya başladım. Bulduuuuuuuum bulduuuuuuuuuum diye .Evet dostlar düşünmeyeni buldum kimmiş biliyormusunuz: aramama kafa yormama gerek yokmuş ,yanıbaşımda duruyormuş ,işte o benmişim

MUHTAR GAZİ TOPAL

04/07/2009