Aşk kelimesine şehvet gömleği çok transparan kaçıyor...

Yanılgılar hep buradan... Dokunulan, algılanan şehvet; ama görülen ve arzulanan aşk...

Bunu gidermenin yolu, bir ayraç...

Şehveti aşk sanmanın bedeli... Gözyaşı; dışa akan cinsinden...

Aşkı şehvetten arındırmak ise içe akan gözyaşı ile mümkün...

O akıntı, gönül havuzunu doldurunca fıskıye çalışır ve ruh sulanır...

Ruhu, gözünden sulanan aşık, canlanır, can olur, can verir...

Aşkı bendeniz, kafaya/kalbe takmak ile şerh ediyorum... Meşgul olmak ya da...

Düşünmek, planlamak, kurmak, arzulamak, erememek, ermek, onun yerine hatta zaman zaman ve çok zaman empativari bir yer değiştirme.

Bu araba aşkı oluyor, ev, tatil, patron, iş, kitap, arkadaş, evlad, kadın, erkek, dost, masa, yasa v.s

Emel dürtüsünün kuvvetine göre cazibesi endamı boyu posu makyajı farklı imgelerde bir kavram aşk...

Şehvet onun kemeri... Sıktıkça daraltır, açtıkça ferahlatır.

Arzu, şampuanı

beklenti, küveti

tatmin, tıkacı... Tıkacını açtın mı ne var ne yoksa temiz kirli boşalıp gidiyor...

Geride kalan rahat ferah dingin bir insan...

Rahatsızlıktır aşık olmak... Kafaya takmak, kurmak, düşünmek... Acabaların çoğalması, nedenleri azaltır. Saçmalar, uymaz dışa mihenkleri, yargıları...

Sorunun özüne dönersek aşk, şehvetle sımsıkıdır aslında ve asla ondan ayrılmaz...

Yani bütün o söylenenler sakındırma perspektifli özel dizayn melodiler... Hımm hımmlar...

Şehvet ise sadece cinsellik değildir.. Tûl i emeldir, beklentidir, ermektir, tatmindir, erişmektir, almaktır, vermektir, dürtüler girdabıdır... Tabiî bir yaşam levazımıdır daha özgün ifadeyle...

Hangi aşık, vermek/almak istememiş? İsteyende, beklenti sahibinde şehvet olmaz mı?

Kelimeyi sıfatlamakta eziyet çekenler ikisini ayırmışlar, aşk ile şehveti ayrıştırmışlar; ama çok iyi bilirim ki, aslında sakındırılan ile sakınılan aynı şey değil...

Bize kafamız bassın diye hadiseyi sadece cinsellik boyutlu idrak edelim maksatlı bazı endamlı büyüklerimiz, şehvet kelimesinin içini boşaltıp, bin parça farklı kavram ile çeşitli dekorlarda sofra süslemişler..

Bunu yapmışlar; ama o sofranın o bin lezzetinin topunun birden adı şehvet sofra bezli aşk işte... Kırıntılar beze, malzeme mideye, tokluk zihne, lezzet kalbe...

Aşk, ’dert ne keder bana bilmem daha nimet’ deyicilerin gıdasıdır.

Katırların anırmaları bu zamanda alamadığını kepaze eden aşıkların böğürmelerinden hoştur...

Şehvet de lazımdır. Lazımdır da onu aşk gömleğinde sunumlamak münafıklıktır.

Mailis Nalars Aşk Lakırtıları Yazıtı