SENi GÖRDÜGÜM GÜN

Seni gördüğüm gün
Saçım başım dağınık
Gözlerim yorgun ve kızarık
Feleğin çemberindeki gündü.

Seni gördüğüm gün
Yolların yollarla kavuştuğu
Dağların etekleri tutuştuğu
Sevdanın gönlüme düştüğü gündü.

Seni gördüğüm gün
Herşeyin karaborsa olduğu
Kardeşin kardeşi vurduğu
Silahların kan kustuğu gündü.

Seni gördüğüm gün
Ecevit“in Demirel“e
Reagen“in Brejnew“e
Solcunun sağcıya küstüğü gündü.

Seni gördüğüm gün
Yüreğim bomboş
Heyecanım bir hoş
Dilimin dolaştığı gündü.

Seni gördüğüm gün
Benim hayata kahrettiğim
Beni benim mahvettiğim
Benim kendime küstüğüm gündü.

Seni gördüğüm gün
Hah ...! işte bu dediğim
uğruna ölmek istediğim
Aradığımı buldum dediğim gündü

Seni gördüğüm gün
Şimşeklerin çaktığı
Yıldızların kaydığı
Güneşin aya küstüğü gündü.

Şimdi tam yirmi yıl geçti
Birtanem aşkım diye esti
Hala seviyorum seni
Taaa ilk gün ki gibi...


Mehmet İşleker 20 /01 / 2000