Bilmiyorum bilemiyorum…

Nerdeyim kimleyim kiminleyim. Öyle bir yerdeyim ki burada zaman yok… Hayatımı idame ettirecek tek nokta yok. Yapayalnız kimsesiz ve sensizim. Özledim, seni sesini…

Kaç zamandır sensizim. Zamanın kavramını kaybetmişliğimin ortasında seninle geçen günlerin özleminde kalmışlığımın tam bitiş noktasında ki, benim yüreğim sensizliğe dayanacak gücü aramakta. Yapayalnızlığım ile bir başıma iken duyduğum bir sesin senli zamanlara götürmesi beni ölüme giden bir yolcunun son iyileşme hali gibiydi.

Evet sensiz geçen günler çok uzun oldu. Sensizliğe alışmak ömrü götürmek kadar zor… Yaşayabilme ümidimi ise kendimle savaşta vermiştim. Ah özledim dersem nerde bulacaksın ki beni. Benim için öldün. Benim için yoksun artık, dediğim günleri özledim...

Kaç aydır sen bensiz, ben sensizim. Seni özlemek, seni sensiz yaşamak ah ölümlerden de beterdi be gülüm. Aylar geçsede unutmadı kalbim... Seni,sesini... Özlemini...

Dön sevgilim dön… Dön ne olursun… Bekliyorum… Bekleyeceğim… Sevemiyorum, istemiyorum senin yerine hiç kimseyi…

Yarali Yürek - İzmiR
30.06.2009 00:44