Selamla başlamak istiyorum sözlerime.Sözlerime ve hayata...Sözlerime başlıyorum ve yaşamaya başlıyorum sözlerimi oluşturan sözcüklerle. Sözün temeli ses.
Galiba insanoğlu her şeyden önce sese duyarlı bir varlıktı.Seslendi ve dinledi.Ses bir zaman sonra söz oluverdi, dillendi.
Dil... Nedir dil? Söz nedir?Konuşmak nedir? Ve bunların ötesinde nedir düşünmek?Dil dedik önce. Dünya’ya ve üzerindekilere baktığımızda tek idrakimiz vardır, dil.Baktıklarımızı farkındalıkla görmeye çalışırsak her şeyin konuştuğunu ve her varlığın kendine ait bir lisanla yaşamı ve onun gerisindeki hakikati dillendirdiğini görürüz.Tüm varlık alanı konuşmaktadır adeta. Suya, toprağa, havaya, ateşe, tüm bileşik varlıklara ve gökyüzüne baktığımızda ifade şekillerinin farklılığını ve cisimsel varlık alanının insan denilen şerefli mahlukla iletişim kurmaya çalıştığını idrak edebiliriz.
Kültürlerde konuşur.Giyimiyle, yemek çeşitleriyle, türküsü-şarkısıyla, eğlencesiyle, hüzünüyle, kullandığı dil ve şivesiyle, toplumsal yaşamda insanların birbirlerine karşı gösterdikleri sevgi ve saygıyla...İyi dinlemek lazım kültürleri.İyi dinlersek anlarız onları.Anlarsak kendimizin ne olduğunu ve nasıl yaşamamız gerektiğini kavrarız.Gelecek, kendi benliğini anlamak ve taklitçilikten uzaklaşmakla kurulur. Medeniyetler içerisindeki yerimizi belirlerken, hedefleri kültürümüzle tespit edebiliriz ancak. 14.11.2005

AbsürdX