göz yaşı olmayan insanın gökkuşağıda olmaz derlerdi de inanmazdım ben bu söze meğer ne doğru söylemişler.
göz yaşı biti artık hiç ağlamıyorum,tüm isteklerimi,tüm hedeflerimi zorlanmadan elde ediyorum.
herkesle kolayca iletşm kurup,herkesle kolay kaynaşıp derdimi anlatıyorum.ama hayatımda renk kalmadı çok sıradan yaşıyorum hayatı.
her şeyden her kesden bir süre sonra sıkılıyorum.çok renksiz ve zevksiz bir hayatın içine girmiş bu hayatın içinde debelenip duruyorum.
bir zamanlar bende de vardı gökkuşağı denilen tüm renkler diyemem.bende yaşamım boyunca iki renk wardı bu renklerden biri mavi diğeri siyahtı.
yaşamım boyunca bu iki renk arasında kalacağım gibi görünüyor.okul yıllarımda her şey maviydi benim için her şey mavi tıpkı gökyüzü gibi hedefler mavi,istekler mavi,başarılar mavi,arkadaşlar mavi.
ya sonra sonra mı ne oluyor.sonrası işte böle oluyor.her şey siyah oluyor tıpkı gene gökyüzü gibi.
umutlar siyah,hayatlar siyah,hedefler siyah,arkadaşlar da siyah her şey kapkara oluyor.
o yüzden korkmamalısınz ağlamaktan,üzülmekten,o ne der bu ne der beni ağlarken görünce ’bakın onu ben üzdüm şimdi o ağlıyor çok mesudum’gibi sözler size uğramamalı bırakın ağlayın kim ne derse desin.2 renk olmasın sizin hayatınzda hayatınız rengarenk olsun tıpkı gökkuşağı gibi!