Bir güz üşümesi kadar size etki edip,sizden başka herkese ait olduğunu düşündüğünüz bu parsellenmiş gezegende donmasını,hiç geçmemesini istediğiniz mutlu anlarınız yoksa;


Pişmanlık fırtınalarıyla gelip,ağrılar ve sızılar arasında,arabesk ah çekişlerle beyninizi bir ur gibi saran “keşke” leriniz varsa;


Bir renk seremonisinde, bitmesini istemediğiniz bir film gibi,sarıp sarmalayan bir sonbahar günü 17 yaşındaymışçasına aşık olup, SEVGİLİ özlemini cehennem ateşi gibi göğsünüzde duymuyorsanız;


Sürekli erteliyorsanız şimdi yapmanız gerekenleri ve yaşamı;


Biriktirme hastalığıyla kendinizden ve herkesten sakındığınız banknotların kokusu sinmişse ellerinize;


Devasa çarklar arasında “Bana ne ya!!!!” diyip ezilmemek için kuytuda duran bir fareye dönüştüğünüzü hissedip cümle namussuzluklara seyirci kalıyorsanız eğer,
Bağırabilmeyi unutmuşsanız eğer,


Bitmeyen işler ve uğraşlar arasında durup kendiniz için bir türkü dinleyecek zamanınız yoksa eğer;


Kirlenen ve kirlenmekte olan ilişkilerde, çocuklarla oyun oynayacak zamanınız ve küçük yüreklerden alınmış bir ikametgahınız yoksa ;


Çaresizlik göğsünüzü mesken tutmuş ve sevgiliye giden yollar yanıyorsa;
Bitmeyen işler yüzünden roman kahramanlarıyla muhabbet edemiyorsanız,kitabın kokusu nev_ şahsına münhasır kokusunu duymuyorsanız,


Çıkarsız,beklentisiz ve reklamsız sarılmalarınız ya da sarılma isteğiniz yoksa,


Biliniz ki ağlama alanındasınız. Dikkat!!!!!! Ağlayabilirsiniz. Gözlerinizi ıslatıp ıslatmamanız mevzu bahis değil, hatta hiç değil. Hıçkırmak salya sümük ağlamak serbest.Hatta abartmak da serbest. Kaygılarınızı,saçma değerleri, kabullerinizi, utanmayı, rafa kaldırın. Ağlama alanındaki en meşru şey ağlamaktır.
Efendim ağlama alanındasınız ve lütfen ağlayınız. Kim bilir belki de bir an da olsa onu yüreğinizde duyabilirsiniz. Kim bilir…


Ola ki ağlama melekenizi de yitirmişseniz; geçmişler ola…



Mehmet BEYAZTAŞ