—Sayende bu sevdadan payımı aldım!


Sensizliği yaşa(n)mamış sayıyorum… Büyük yalanlar büyük felaketlerden sonra avutulmak için kullanılır sevgilim; sayende daha neler öğreneceğim, merak ediyorum-bu sevdanın neyi fazlaydı? Giderken yüreğin sızlamadıysa bundan sonra yazdıklarımı yazılmamış farz et! Öyle ya ne anlamı var ki artık yazılanların…

“Yakın dostlarım geldi dün gece,
Sanki içimde gizli biri ölmüş gibi…
Seni sordular “yok!” dedim-her zamanki gibi
O zaman sen ”neden varsın?” deyip gittiler.”

Dün gibi şiirler yazıyorum. Çünkü “dün” geçmiş demektir/ eskimektedir her geçen günde, tıpkı bizim olan yaşanmışlıklar gibi… Yarın senin şehrinin güneşini göreceğim; açıkçası bu benim için bir rüyaydı! Tıpkı kızımız gibi… Şimdi biraz daha yakınım gecenin üşüyen yakamozuna, dalgaların sesini getiriyorum-beraber dinlemek için-
(ayrılıkta sevgiyle beraber değilmi -ki unutmuyorum işte söz verdim dünlerime)

Olur ya, gelmek istersen bedenimin sen olan yanlarını görmeye/ keşke’lere sakın bırakma kendini! Yüreğim senin olsun, gel de al sen olan yanlarımı... Sana uzak kalışlarımın pişmanlığında çok ölümcül hikâyeler okudum. Sarılıp senli düşlere nasıl mutlu olduğumu şimdi bil isterim… Yaşıyorsam sebebim sensindir!
(Azraille aramdaki engelsin… Yani çok şeysin!)

…daha dün gibi değil mi? Ellerin ellerimde terlerken nasılda kızarırdın/ sıkılırdın bazen de ama söyleyemezdin; kırmamak için neler yaptığını –mıh gibi aklıma getiriyorum da, şimdi yanımda olsan da söyleseydin-çokta güzel olurdu hani… Daha dün gibi; üniversiteyi kazanamayacağını düşünüyordun, umutların seni uçurum kıyısından döndürdüğünde nasıl da mutluydun. İşte, ben yoktum o zamanlar ama hissettim sevincini, işte bu benim cennet yüreklim dedim hep… Yine kapattım gözlerimi sende kapat ve hisset sevdiğimi!
(senden başkası için yaşamayacak bu beden ömrünü… Yokluğun da varlığın gibidir)

Olur ya, gelmek istersen kapıları kırda gel! Ama bu gelişin diğer gelişlerin gibi değil, bir daha hiç gelmeyecekmiş gibi olsun, beni de götür aşkın gül kokulu topraklarına… Olur ya, gelmek istersen dün gibi gel! Uçurum kenarlarından çalınmış umutlarımı da toplayarak, yüreğini aşkla doldurarak ve hiç kimsenin hiç kimseyi böylesine inançla sevemeyeceği gibi-Allaha inanır gibi gel!
(unutma ben bekliyor olacağım ikimizi de…)

—Dün gibi yani ama ben halen bugün gibi yaşıyorum, aşkımızı da…