5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
829
Okunma
Hayat ne zaman bize tırnaklarını gösterse, işte o zaman ayakta kalmak için takatimizin olmadığını düşünüp paralarız kendimizi.Hiç düşünemeyiz zamanın bütün acıları ört pas edeceğini,ileride o an yaşadığımız yaralara kabuk bağlatıp daha az acı çekeceğimizi düşünemeyiz ...İçimizdeki sese kulaklarımızı tıkamak isteriz çoğu zaman.Hislerimizi gözardı etmek,görmek istemediğimiz birçok şeye gözlerimizi sıkı sıkı kapatmak istememiz derman olmadığını bile bile bunları derman olarak görmek çoğu zaman....Acıların bizi büyüttüğünü bildiğimiz halde acı çekmek istemeyiz.İçimizde volkanlar patlar önce sonra yavaş yavaş lavlarını püskürtür ve sonrada durgunlaşır hiçbir hareket gözlenemez ama için için yanar belkide .............karamsar mıyım bilmiyorum ama şuanki ruh halim bunlardan ibaret
Cevap Yaz