Korku duyarak yaşarlar hayatta kendilerine bir paye arayanlar, ya dağın zirvesinde olmak isterler yada görünmeyen en izbe köşede.
Zaman, kader sanki onlardan “en gözde insan” olmanın özelliklerini çalmış hissederler.
Farklılıklarını gözler önüne sermek için farklı şeyler yaparlar, farklı şeyler düşünürler ve farklı konuşmaya yazmaya çalışırlar. Çünkü farklılıklarıyla en gözde insan olmayı severler.

Huzur; onları için hayattaki en zor şeydir. İçinde huzur olan ve huzur sunan her türlü oluşumu redederler. Huzur durgunluktur onlar için ; nasıl farklılıkları fark edilecektir ki aksi takdirde?

Bekledikleri ilgiyi görmediklerinde; kabuklarına çekilmeleri de hayli acıklı bir süreçtir. En izbe sessizlikleri seçerler kaçtıklarında. Oradaki tek ses kendilerine ait fısıltılardır her şeye lanet eden. Onları sıradan gören herkez; kalplerindeki kızgın potada erimeye, eritilmeye mahkumdur. Çünkü suçları büyüktür!! Onu fark etmemiş ve alkış tutmamıştır her yaptığı harekette.

Ne büyük zulümdür insanın kendine yaptığı bu işkence.

Oysa; yaşamın içinde herhangi bir PAYE ile gezmenin gereği yok ki.

En büyük özelliğimiz ÖZGÜR BİREY olabilmektir.
Payeler özgür birey için bir prangadır.
Çünkü payeyi verenler her an verdiklerini anında geri alabilirler beğenmedikleri bir şey söyler yada yaparsan.
Üstelik devrin ŞAKŞAKÇILIK devri olduğunu da düşünürsek. PAYE baya baya acı bir kelepçedir insan ruhunda.

ÖZGÜR YOLLARDA ÖZGÜRCE YÜRÜYEBİLEN VE SEVGİ İLE ÇOĞALANLARDAN OLMAK DİLEĞİYLE……


ALEV YAVUZ