Bu gun canim aslinda bir sey yazmak istemiyordu hasvetli bir hava var disarida kalemi elime aldigimda dusundum ne yazsam nerden baslasam diye o kadar cok sey varki hangi birinden basliyalim.Birden icimdekileri dokmeye karar verdim..!Hayat ne kadar tuaf her gun yeni bir sabaha uyanmak kimimiz is pesinde, kimi ev derdinde, kimi yasam mucadelesi icin ugras vermekte..Bu gune kadar ne ogrendim ne yasadim ve ya istedigim yerdemiyim dusununce daha cokkk sey ogrenmem gerektigine karar verdim belki daha icimde buyumeyen bir cocuk var ve buyumesini istemiyorum .Cunku o cocuk tarafim hala masum buyuyunce bu kirli dunyada onun masumiyetide bitecek diye korkuyorum ,Bir yandan sebebsiz cikan savas masum insanlarin olmesi bir yandan her haber izledigimde icime dusen kor peki ya idaellerimiz amaclarimiz hangisi daha agir basiyor bu hayatta.cok yasli olmama,ma ragmen o kadar cok insan tanidimki her biri ayri dert icinde odaklanmis dunyaya geldigimizde eger yasam bicimimizi bize secme hakki verseydiler su an her birimiz belki degisik seyleri yapma arzusu icinde olurduk ve simdiki yasam tarzimizin belkide diger bir yonunu secerdik , Mesela belki ben simdi sizlere bir sey yazmazdim..!Sokakta bir dilenci olmak isterdim bir gunlugune onun yasadigini his edebilmek icin bu zor degil tabiki yada afrikada ac bir cocuk buda kolay ,belkide savasmak isterdim dunya barisi icin ve ya aman ben nasilsa guzel yasiyorum banane dunya sorunlari deyip hayattan keyf almaya bakardim..Ama ya icimizdeki duygular bunlari bastira bilirmiyiz amacsiz, beklentisiz ,umarsiz ola bilirmiyiz bence zor cunku hepimizin icinde var olan duygular her zaman bastirmaya calissakta gun gelir onumuze cikar ve icimizdekiler hic bir zaman bitmez .O zaman icimizdekileri dokmenin zamani ne varsa ne istiyorsak ve ya neyi yapmak istiyorsak..Sarilin kaleme anlatin icinizdeki masum cocuk yanlarinizi…!

GUL OZCANLI