Canım Sevdiğim..
Yine birgün daha ,yine sana yazdıgım günlerden biri...
Hayalimde canlandırıp,yanımda oldugunu hissedip duygularımı yansıttıgım günlerden..
Hayat ne garip değil mi? birden kayboldun hayatımdan,uçup gittin bir anda beni böylece kanadı kırık sekilde bırakıp.
Haksızmıyım sevdiğim? gecelerce gelmeyeceğini bile bile ağlamak cok koyuyor be insana.
Umutsuzca ,caresizce beklemek,düşündükçe uyuyamamak hıçkırıklara boğulmak...
Beni böyle görmeni istemem aslında; caresiz ve yapayalnız..
Sende yalnızmısın sevdiğim ? ağlıyormusun yoksa sende?
Hani söz vermiştin ; ’’ benim aşkım ölümsüz hiç bırakmayacagım senı ’’ diye hatırlıyormusun? Sen zaten ölümsüzsün birtanem. Yalnızda değilsin bak ben varım .hem bu sana yazdıgım son mektubum olabilir,üzülme.
Ama artık ağlamayacağım ,ağlayacağım günler olmayacak çünkü.
Sonsuz zaman diliminde ölümsüzleştiricem aşkımızı, ne ben burda sensiz ,ne sen orda bensiz kalmıs olursun.Seni orda bensiz bırakmayacağım !Buna hakkım yok,hakkım yok sevgilim.Çekilmez oldu artık dünya,tutunacak dalım kalmadı be birtanem.Hiç değilse yanımda oldugunu bilmek avutuyordu önceden ,sönmek bilmeyen yüreğimi.Ama şimdi oda pes etti .Tabi o yazıyor sana butun bu yazıları...
Biliyormusun? tam 28 gün oldu sen gideli ,28 günden beri yazıyorum sana sensizliğin bedelini.İnsanlar nede cabuk unuttu herşeyi , ama benım kalbim unutmadı sevgilim.Senin gittiğin gün ,benim sana gelme sebebimi artıran acıların günleri oldu.Birgün daha olmayacak 29 olmayacak.
İşte şimdi geliyorum yanına ,ayaklarım boşlukta sallanırken ,gece 3’ü yarım gecerken...
Aşkımızı ölümsüzleştirmeye geliyorum BİRTANEM...