Oy bu bedene,can veren RABBİM..
Acı çekecek bir yeri kalmadı.Hayata insanlara ,aşka,sevgiye,seven yüreklere KÜSTÜM...Diyen,biricik kız kardeşim..gülüm..Ben ablayım,rabbine isyan ettiğine değil..HAŞA..Bedenini saran sinsi hastalık,hayata küsmesi bizlere küsmesine tahamül edemediğimden kaleme aldım,sizlerle paylaşım adına.Sevilen yüreklere küsmesin istedim çünkü onu o kadar çok seveni varki...Ailesi çocukları vee ben ablası,ben büyüttüm ...severek evlendi iki oğlu bir kızı var,benim çabam..hayatı seven aşkı seven allaha inancı olan, cıvıl cıvıl yaşamaktan zevk alan,bu kişi gitti yerine içine kapanan, hayata küsen biri geldi..ama bendeki yürek o kadar büyükki onu hayata döndermeye çalışmak, bu hastalığın yanlız onda değide nice güllerde nice güzel insanlarda var olduğunu anlatıyorum hepsinin şifasını RABBİM DAĞITACAK Verecek umut tükenirse herşey biter.yaşamanın bir anlamı yoktur.bu sımsıcak,bu narin, bu mutlu kardeşlerimin yüzleri hiç solmasın dileğiyle..Bütün gördüğümüz ve göründüğümüz...Yanlızca bir düş içinde,bir düşmüş gibi yaşasınlar.GÜLÜM GİBİ KANSER HASTASI..olan güzel yüreklere en içten şifalar versin... RABBİM.. gülüme,ve bu iki satırları sizlerle paylaşıp yazmak istedim.BİRİCİK KARDEŞİME ..GÜLÜME ...BU MEKTUP..
HERŞEY ŞİİR GİBİ OLSA;
NE GÜZEL OLURDU HAYAT.
NEHİRLERDE AKAN SULAR ;
DİZELERDE ABU-HAYAT.
DÖRT DÖRTLÜK YAŞANIRDI AŞK;
CENNETE DÜŞERDİ HAYAT
YARIM KALAN ŞİİRLERDE ;
YARIM KALIRMIŞ DOST HAYAT...! alıntı.
Canım kardeşim için..esin çevik oğlu