Seni sevdiğimi sen dahil hiç kimse bilmedi.. Düşman denizlerde sinsice ilerleyen bir denizaltı gibi yaklaştım sana... Herkesten senden bile habersiz kumsallarında güneşlenip karasularında yıkandım aylar boyu.. ve hiçbir zaman hissetmedim sana yakalanmak gibi bir korkuyu....

Sevmek ve severken yakalanmaktan korkmamak.. bir Nihavend semaide dans eden yüreğin kendini hissettirmeden atmasını sağlamak çok garipti aslında... Ancak garip olmayan ne vardı ki sen ile bende...

Var ile yok arasındaki sana, varolan beni göstermek hiç de kolay değildi anlayacağın... Varlığına da, yokluğuna da rıza gösterme meylinde olan garip gönlüme ne varlığını sundun ne de yokluğunu gösterdin....

Yıllar böylece geçerken, bendeki sen hiç geçmedi.. Senden geçmeyen ben, sana da geçemedi o bunalım yıllarda... Bu kadar yoğunluğun içinde sana geçemeyen ben çok garipti aslında. Ancak garip olmayan ne vardı ki sen ile bende.....

Adını yadederken solan dudaklarım, gölgesinde kalacak hoş bir mazi dahi bulamayan ömrüm, senden geçemeyen gönlüm ve yine aralarda gezinip bir satır arası bile olamayan sen... ’’ Ömür diyorlar buna..’’ dedirtti bir Kürdilihicazkar yakarışta.....

Ne Kays kalabildim, ne de Mecnun olabildim..... Tanrım; ’’ bu sonbahar vurgunu ne zaman bitecek..’’ diye yalvarıp durdum sana gelen yolların ilk durağında.... Bendeki bana, bendeki sana rağmen hala beklenen o ilk durak çok garipti aslında... Ancak garip olmayan ne vardı ki sen ile bende....

Aşkta normallik aramanın yanlış olduğunu yıllar sonra özümseyebildim ancak... Adı üstünde aşktı ve anormal olmalıydı.... Seni bendeki sen ile kıyaslamam bir kısır döngüden ibaretti sadece... Anlamıştım da... beni ve bendeki seni çoktan kaybetmiştim artık....

Halbuki bendeki sen hep yaşamalıydı.. Tanrının bana bir lütfu olan bendeki sen hep olmalıydı hayatımda... Seni, bendeki sen olmaya zorlamamalıydım yani.... çünkü bendeki sen bende zaten varolan ve senin gelmenle kendini gösterebilen en kutsi değerimdi... ve ben senin uğruna heder ettim bendeki seni...

Ve sen... bendeki sen olamayan sen.... İncisini çaldığı istridyeye eski kabuğunu layık gören bir yılandan öteye gidemeyecektin bende ki seni kaybedince.....

Murat Avcı (mavcozan)




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.