Bir süre önce şiirlerimden birisi Edebiyat Defteri’nin seçki kurulu tarafından Günün Şiiri olarak seçildi.
Lâyık gördükleri için kendilerine sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.

Şiirime bir arkadaşımızın yaptığı eleştiriyi görünce kendilerine cevâben bazı şeyler yazdım. Hatta, bu konuda söylemek istediğim şeyler olduğu için bu cevap da biraz uzadı ister istemez. Bu konudaki düşüncelerimi biraz daha genişleterek buradan da paylaşmak istedim...

"Gördüğünü söylemek, okurun boyun borcudur.." demiş arkadaşımız ki, katılıyorum. Ama bu "söylemek" "yapıcı eleştiri" denen türde olursa faydalı oluyor.

Eleştiri, şairi şiirde mükemmele koşturan kamçıdır.

Ben böyle düşünürüm. Ama takdir edersiniz ki her şairin buna gücü de, tahammülü de yok. Bu yüzden çoğumuz eleştiri istediğini özellikle belirtmemiş olan arkadaşlara gördüğümüz hatalar olsa da eleştiri yapmıyoruz. Yapmamız gerektiğini düşünürsek de mesaj yoluyla gördüğümüz hataları belirtiyoruz.

(Bu konuda söz sahibi, edebiyatçı arkadaşlarımızın, hocalarımızın bilgiye dayalı nazik eleştirilerinin başımızın, gözümüzün üstünde yeri var. Onları tenzih ediyorum, konumuz onlar değil zaten.)

Bazı arkadaşların yaptığı eleştiriler ise, hiç de iyi olmayan niyetlerle, sırf şairi yıpratmak için acımasızca yapılan "çelme" mahiyetinde eleştiriler oluyor ki; hepimiz zaman zaman şahit oluyoruz bunlara... Özellikle "GÜNÜN ŞİİRİNE" bu tür yıpratıcı eleştirilerin, mesnetli mesnetsin, yapıldığını görüyoruz. Eleştirilerin muhatabı seçki kurulu olması gerektiği halde, şairine yapılıyor.

İyi de, şair kendi seçmedi ki şiirini... Emek vermiş, ortaya eser koymuş. Seçki kurulu da lâyık görmüş, seçmiş.

"BU ŞİİR SEÇİLMEMELİYDİ; ÇÜNKÜ ŞU ŞU EKSİKLERİ, ŞU ŞU KUSURLARI VAR!" diyorsak, bunu seçki kuruluna yöneltmeliyiz. Ve seçilmeye daha lâyık olan kusursuz eserleri gösterip, değerlendirmelerini istemeliyiz...
Şiirin altına yakışıksız bir sürü kavgayı sıralamak niye? Şöyle bir bakın; pek çok Günün Şiirinin yorumlarında kavga var...

Şairini yıpratmak için yapılan eleştirilerin ise hangi duygularla ve amaçlarla yapıldığını, hepimiz gayet iyi anlıyoruz... Sırf eleştirmek için yapılan böyle eleştiriler de çoğunlukla "ZORLAMA" oluyor zaten.

Hepimiz güzel eserler vermek, kalıcı olmak istiyoruz. Yani "yükselmek" istiyoruz...

Ama neden bunu diğer arkadaşlara dirsek atarak, çelme takarak yapalım ki?

Neden, arkadaşlarımızın "üstüne basarak" yükselelim ki yükselmek istediğimiz yerlere?

Edebiyat, sanat dünyası kooocaman bir dünya ve ağırlamak istediği yeni misafirlerini dört gözle bekliyor... Sadece, o dünyaya girmeyi "haketmeye" çalışalım, hak etmiş olan herkese yer var çünkü o dünyada...

Şiirde mükemmeli yakalamış çok değerli kalemlerimiz olmakla beraber, hepimiz şiirlerimizde mükemmeli yakalamış değiliz. Ama mükemmeli yakalamış olsak da, herkes beğendiğini söylemeyecek şiirlerimizi...
Herkes, her mısrasını çok iyi anladığını söylemeyecek...
..Bunu da biliyorum...
Ama bu tür beğenmeyişlerin, anlayamadığını söylemelerin;
şiirlerimizin gerçekten beğenilmeye değmez, gerçekten anlaşılmaz olduğunu göstermeyeceğini de biliyorum...

Seçilmiş şiirlerin altına nâhoş düşünce ve duygularla sıralanan çirkin kavgalar hiç yakışmıyor gerçekten. Bu tür yorumlar sahibini lekeliyor aslında...

Saygılarla...

Hicran Seçkin