Bir erkek düşünün zorluklar içerisinde yaşamaya çalısan henüz 20li yaşlarının başında. Herşeyden biraz uzak, herşeye biraz yakın bir erkek. Aslında erkek demek pekte dogru değil çocuk desek daha iyi. Çünkü ne kadar olgun olursa olsun hala bir çocuktur. Çocukca yüreği ile yaşamaya çalışır. Aşık olur, derslerle boğuşur, özlem duyar bizim bilemeyeceğimzi şeylere, arada da çapkınlık yapar, hani başta erkek dedik ya onun getirisi olsa gerek. Bu zorlukların içinde herkes ondan birşeyler bekler. Daha çok sevgi, ilgi, azim, başarı daha nicelerini isterlerler bu çocuk yürekli erkekten. Kopuk yaşamaktadır hayatı ama kimse farkında değildir bunun. Herkesten uzakta bir yerlerde üniversite okumaktadır. Sevdikleri ailesi arkadaşları ve belkide sevdiği ondan çok uzaklardadır. Bi nevi iki hayatı birden yaşar bi o şehirdedir bi diğer şehirde... Çalışır çaba harcar ama iki tarafada asla yetişemez. İki tarafta da hep birşeyler eksik kalmıştır onun için. Kendini bulamaz hiç bir zaman, sürekli arayış içindedir ama arayışının beyhude olduğunun farkındadırda. Sevdiği bir yanda hayatı diğer yanda. Gel üstesinden gelebilirsen. Birde bu ugraşlar içerisinde başarı beklenir ondan. Ama bi başarının diğer tarafta başarısızlığı getirdiğinin farkına varamamışlardır hiçbir zaman. Şimdi ne yapacağını bilemez halde bir köşede oturuyor şimdi. Başarısızlık vurdu bi yerden. Hangisinde başarısı oldu bilinmez. Ama bilinen şudur ki bu çocuk yürekli erkek şimdi soğuk bir duvara yaslanmış ağlamaktadır.