Sevgili Dostlarım,
Bu mektyp size vasiyetimdir iyi saklayın. Beni her türlü insanlık hallerime rağmen çekebildiniz teşekkür ederim. Ama ben sizlere layık bir dost olamadım. Yeri geldi sizinle kavgalar ettim, yeri geldi güveninize ihanet ettim... Ama şunu bilin ki sizi hep sevdim. Ben dostluğu, sevdayı ve paylaşmayı tam anlamıyla tatmadan, daha doğrusu tadamadan büyüdüm. O kadar çok şey geldi ki üstüme; inanın nefessiz kaldım. Hayattan iyi-kötü geçinmeyi diledim ama o bile bunu bana çok gördü. Beni dengesiz, düzensiz ve her yaptığından pişman eden bir insan haline soktu ne yazık ki... Bunları size kendimi acındırmak için söylemiyorum. Kendimce doğruluğuna inandığım kendi hakkımdaki görüşlerim olduğunu düşünerek söylüyorum.

Evet, insan hatasız olmaz. Ama bir insanın bu kadar hata yapmaya da lüksi yoktur kanımca... Ben, sizden yalnızca şunu istiyorum: Hayattan asla bıkmayın. Çünkü bıktıkça o size daha fazla şey yükleyacaktir tıpkı bir terazi gibi. Ne kadar tartabiliyorsan o kadar alacaksın herşeyden aşırısına kaçmayacaksın. Aşka inanmayacaksın ama segisiz de olmayacaksın. Kendini sevdireceksin insanlara ve seveceksin ama aşık olmayacaksın. Çünkü aşk insanların efsunlaştırır dar düşüncelere sokar ve çırpındırmaya başlar bir müddet sonra... Sevda karadır belki ama aşk kadar acımasız olamaz...

Dersenzi ki yahu sen ne korkak adamsın. Haklısınız ben hep aşktan korktum. Ancak sevmekten hiç usanmadım... Korkaktım belki ama umudum vardı elimde bırakmadım. Davamı sonuna kadar götürdüm bir şekilde... Birgün yolun sonuna geleceğiz... O zaman ne ben sizi ne de siz beni göreceksiniz. Ayrı şehrin insanları olacağız... Tanrı’ya inandığım kadar inandım sizin güveninize ama üstün tutmadım ve ayırt etmedim hiçbirinizi bu böyle biline... Derseler ki bana o bir haindi... Evet, haindim onların gözünde; ama hep doğruyu savundum ezberi değil...

Siz devgili dostlarım beni hep iyi bilin. İyi bilinki Tanrı hep bana rahmet etsin... Kendinize iyi bakın... Ve insanları kafanıza göre yargılamayın... Belki adaletin gözü kördür ama hiçbir şey gerçeklerden kaçamaz. Çünkü yalan dört nala gider ama gerçek her zaman tam vaktinde yetişir unutmayın...

Saygılarımla