At beni .....At beni kendinden artık zülal ..Sonucunda kalan olmadan bitsin bu çok bilinmeyenli denklem...
Adım adında kendinden başka biri...
adım hüzün...
adım yalnızlık..
Ve sana dair yazdıklarım silinmek istiyor artık.Bir bir firarda en candan tümceler..hani üç yanlışla silinen bir doğru gibiyim ben...her yanlışın alıp götürüyor beni senden..Seni şiirleştirmeye yeminli kalemim kırılsın ki;dar gelmeye başlarsa satırlar,gizlenirse öznelerim, yüklenirse tüm yükler yüklemime alır başımı çeker giderim...Arkamda kalacak kimse olmasa geri dönüşü olmayan gidişlere olur seferim..

Ah!!! hangi tarafa yönelsem kör düğümler dolanmış çıkış yok...İki düğüm arasında esir kalmışım ben...Çözmelerle de aram yok bu aralar..hiç uğraşamam gelme zülal...at beni kendinden...Gönlümde isyan çıktı ...Şerefi yerlerde sürünen devrik bir başkan gibiyim ben ,dayanmaz kalbim daha fazla..Birazda sen taş bas bağrına..taş basta beni anlaa..En deli yerimi aklıma satıp,dem vururum kalbime yine..atmazsan beni kendinden ;beşerde kalır da yazdıklarım,ilahiye ulaşmaz temenni olarak sunduklarım...

Nafile...
Yirmidokuz harfin yetmeyip üç noktalarla genişlettiğim cümlelerimin sahibi...bak olmuyor işte..yine yüreğimi çöllerin yakıyor...aldırma sakın sen bana...Sitemle ladase girmiştik... Susmak istedim sana en konuşkan hecelerimle ...Atma beni kendinden...söyleceklerim bitmedi daha ... sadece sitemler takılmıştı boğazıma..