Ellerimi arıyorum.tıpkı kaybolan yıllarımı aradığım gibi…parmak uçlarımı arıyorum ellerimin içinde ki parmak uçlarımı.avuçlarımın içinde ki ellerime ait parmak uçlarımı arıyorum.
Kim geri verir bilemem ki kaybolan yıllarımı ve de ellerimi.Ellerimi arıyorum anne.Ellerim şimdi nerde.Hani bir zamanlar ‘veren el’ olan o ellerimi …’alan el’ den üstün olan ‘veren el’lerimi anne…
Ellerim yüzüme ayna.Yüzüm ellerime.Ellerim yüzüme dönük.Yüzüm ellerime.Mahcup etme Allah’ım .Ellerim yüzünden ‘yüzüm’ü,’yüzüm’ yüzünden ellerimi mahcup etme.yüzüm sana dönük.kapına yani ne olur kapama.
Ellerimden belli olur kaybolan yıllarım.yüzümden belli olur kaybolan ellerim.bir iz olur izler giderim kaybolan yıllara, hatıralara,hatıratlara.’anlamı’ hatırlatan anlamsız da olsa kavgalara götürür o eller beni.Ellerinden belli olurmuş naçar bacılar Anadolu da.çünkü o pak yüreğin aynasıdır o öpülesi eller.Hani şair ‘parmaklarından süt içmeye çağırmıştı ya’ işte o parmaklara ait ellerimi arıyorum ben…

Ellerim şimdi nerde?