Tut Elimden(5)
TUT ELİMDEN


Cenk`i karşısında görünce derhal ozan cenk`e saldırmaya başlamıştı.Cenk ise, sadece konuşmaya geldiğini ve anlatacaklarının önemli olduğunu vurgulamıştı. Cenk söze şöyle başladı:

`` Seher seni sevmediğim, ve senin aşkınla oynadığım için üzgünüm, bir anlık hevesime kapıldım. Kendimi hep büyük görmek istedim. Bu nedenle büyük olmam için birilerini ezmem gerekiyordu. Zamanında bir kızı çok sevmiştim. Ne var ki, o da beni sevmişti. Uzun süre birbirimizi sevdik ve her elim eline değdiğinde yüreğim titrer ve içim cız ederdi. Ona o kadar bağlanmıştım ki, beni aldatacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Bir gece yarısı abimle konuştuklarını, görüştüklerini ve el le tutştuklarını gördüğüm anda kan beynime sıçradı. Abim iki yıl önce canımı kurtaran abim sanki kurtardığı canı benden geri almak ister gibi hayatımı verdiğim kızı benden almak istedi. Abimin bana karşı tavrı da değişti ve bir gece vakti, hem abimi, hem de pınarımı öldürmek istedim. Tam vuracağım sırada annem geldi ve engel oldu. O günden sonra içime dert oldu ve artık abimden ve bütün kadınlardan nefret ettim. Senin masumiyetini bile göremedim. Affetmeni bekleyemem, çünkü ben de abimi affetmeyeceğim. Senin hamile olduğunu duydum. Ebru ise, çok hasta ve sana yaptıklarından dolayı çok pişman, ben kötü işlere bulaştım ve abimi öldürmüşler benim yüzümden...``

Cenk`in anlattıklarına inanmamayan ozan, cenk`e bir yumruk salladı ve burnunu kırdı. Seher ise, olayın şokunu atlatamamıştır. Şu anda eve gitmek istediğini ebru`yu sonra görmek istediğini söyler...

Eve gelir ve kuzeni pınarı arar. Çok kötü olduğunu söyler. Ozanı hiç düşünmez bile ozan cenk le yalnız kalmıştır ve dövüşürler. Cenk`e yaklaşarak; `Cenk efendi, bir daha seher`e dokunamayacağını bilmeni isterim, bir daha onun gözünden bir damla yaş gelirse seni kanında boğarım...` diyerek seheri aramaya başlar. Ancak seher onunla konuşmak istemez.

Papatya kokulu karanfil bahçesine gittiğinde seherin dostlarıyla oyunlar oynamaya ve seherin iz bıraktığı her yere gider. Oradaki ağaç da seherin yazdığı şiiri okur ve duygulanır. Papatya kokulu karanfil bahçeden ayrıldığında ise sürprizle karşılaşır...


DEVAMI GELECEK...

ALİ ESAT TAŞ...

ZAMAN, MÜREKKEBİN SON DAMLASIDIR...