Günlük defterimden-12 ŞUBAT-2004 tarihli yazım.

Güneşim(oğlum), senin yaşındayken başladı koleksiyon merakım.İlk önce paralara merak sardım.
Pul,bebek resimleri,kibrit kutuları derken güzel özlü sözler ilgimi çekti.Daha bunları takip eden vs.vs.
sonu gelmeyen biriktirme merakı.
Koleksiyonuma bir yenisini daha ekledim bu gün.Yer kaplamıyor,elle tutulmuyor,gözle görülmüyor, ama
insanın ruhunu öyle dolduruyorki başka koleksiyonlara ihtiyaç duymuyorsun.Çok merak ettin biliyorum güzel oğlum
biraz sabır..Geliyor...
’’ALLAH RAZI OLSUN’’ cümlesi.Bu gün hiç tanımadığım, elleri pazar çantaları ile dolu yaşlı bir teyzeyi arabamla evine bıraktım.
Bana öyle içten ’’ALLAH RAZI OLSUN YAVRUM’’ dedi ki. Bu cümleyi tekrar duymak için oracıkta karar verdim.
Bundan sonraki koleksiyonum bu cümleyi biriktirmek olacaktı. Muhtaç olana yardım etmek,bir çocuğun başını okşamak,
karşılaştığın bir insana tebessüm etmek, selam vermek.Ve bunu yalnızca Allahın hoşuna gideceği için yapmak...Karşılık beklemeden.
Yaradılanı sevmek yaradandan ötürü.
Önceki koleksiyonlarıma da teşekkür ediyorum; yeni koleksiyonuma köprü oldukları için.


Nilgün KURT